zaterdag 16 maart 2024

Aan het hoogste adres

Ik ben nooit te beroerd om mee te denken. Gevraagd of ongevraagd adviseren - ik doe het graag. Het is mijn werk, maar ook in mijn vrije tijd werkt het door. 

Flink aanschaffen

Ik kijk iedere week op de website van de bibliotheek om de nieuwe aanwinsten te bekijken. Als er iets van mijn gading bijzit, reserveer ik het direct. Maar de laatste tijd domineren de kinderboeken. Heel goed dat ze daar ook flink aanschaffen, maar ik kan me niet voorstellen dat er alleen maar kinderboeken worden aangeschaft. 

Genoeg is genoeg

Deze week is het genoeg geweest. Ik ga op zoek naar een mogelijkheid om in contact te komen. Dat was gemakkelijk op deze site. Je ziet het wel eens anders. Ik vind het klantencontactformulier en maak mijn punt: Bij de carrousel met nieuwe aanwinsten onder Collectie domineren de boeken voor kinderen al een tijdje. Ik zie amper nieuwe aanwinsten voor volwassenen voorbij komen. Is het niet voor de hand liggender om de jeugdboeken in een carrousel onder het kopje Jeugd & Jongeren uit te lichten? Het punt is gemaakt, dus ik kan het weer loslaten. Ik had er dan ook niet meer aan gedacht, tot ik een reactie in mijn mailbox zie van de klantenservice: Binnen onze bibliotheek kunnen wij dit niet veranderen. Binnen 3 maanden worden collecties gerouleerd, daar hebben wij geen directe invloed op. Ik ga de vraag van je doorzetten naar de KB (Koninklijke bibliotheek). Deze gaat over dit soort dingen. Ik hoop dat je nu eerst genoeg op de hoogte bent.

Het is geweldig

Ik zie het pas twee dagen later, maar ze reageerde 10 minuten na mijn bericht al. Geweldig. Jammer dat ik niet om feedback word gevraagd, want dat was een 10 geworden. Mijn ongevraagde advies ligt nu dus bij de Koninklijke Bibliotheek. Ik ben aan het hoogste adres. 

De illustraties op mijn blog zijn afkomstig van Boomerang Cards.  Hier vind je deze.

De soundtrack bij de blog is:

zaterdag 9 maart 2024

In de gordel



Zo nu en dan heb ik last van de rug. Een klein aangeboren mankementje. Maar vaak gaat het lange tijd goed. En dan denk ik altijd dat het over is. Dat ik er nooit meer last van zal hebben. Het is nu weer even mis. Dus masseer ik triggerpoints, ik doe braaf oefeningen en ik wissel zitten en staan af met liggen. Warmte helpt om te ontspannen. Dus gebruik ik pittenzakken die ik dan bij mijn broek instop. Maar dat is eigenlijk alleen te doen in en om huis. Ze zijn snel afgekoeld en de bult op mijn achterwerk roept natuurlijk vragen op.

Warmte  

Mijn dochters denken altijd actief met mij mee. Hoe kan het beter? Hoe helpen we haar zo snel mogelijk weer op de been? De jongste doneert haar elektrische deken. Daar kan ik dan op de bank op liggen. Zo treft de oudste mij dinsdag rond de avond aan. De warmte doet mijn rug goed, maar verder krijg ik het er Spaans benauwd van. 'Misschien moet je zo'n gordel nemen', zegt ze. Ooit nam ik er eentje voor mijn schoonvader mee. Die bedekte de hele rug en schouders - zijn pijnpunt. Je moest 'm rond de hals dichtdoen. "Niet prettig om dat rond de nek te hebben" zeg ik. "Dan neem je eentje voor om je middel", zegt ze. Even googelen leert ons dat de Lidl zo'n gordel in de aanbieding heeft. "Ideaal", zegt ze. "Als je dan aan het werk bent en je moet zitten, dan doe je die gordel gewoon even om." Ik zie het voor me. Lange bloes erover en geen haan die er naar kraait. Het spreekt me aan. Het is mogelijk. Dat geeft de doorslag: de koop wordt gesloten. 

Een lichtpuntje

En nu lig ik dus op de bank met de gordel om. Er is een behoorlijk loopsnoer bij, dus je kunt aangelijnd ook nog best een stukje lopen. Al met al drukt het me wel met mijn neus op mijn eigen kneuzerigheid. Maar ik zie toch nog een lichtpuntje: de gordel kruipt op naar de taille. Die heb ik dus nog.

De illustraties op mijn blog zijn afkomstig van Boomerang Cards.  Hier vind je deze.

De soundtrack bij de blog is:


woensdag 6 maart 2024

Kunstbotter*


Mijn oma at geen margarine. Kunstbotter, noemde ze het minachtend. Voor haar alleen roomboter. Wij smeren eigenlijk altijd met margarine, of eigenlijk met halvarine. Het was er destijds nog niet, maar anders zou mijn oma halvarine vast nepbotter genoemd hebben. 

Verslaafd

Een tijdlang besmeerden we onze boterhammen met Lätta. Geen gewone Lätta, maar luchtige Lätta. Kort daarvoor was ik namelijk tot het inzicht gekomen dat ik alles waar lucht in zit lekkerder vind. Destijds was Albert Heijn de exclusieve dealer en dat stuitte mij tegen de borst. Collega A. kwam er echter regelmatig, kocht een kuipje voor mij en een Lättajunk was geboren. Ik sleepte mijn hele gezin mee in de passie voor luchtige Lätta. E. was de enige die het nut er niet van inzag. Inmiddels is de verslaving allang voorbij: hier in de regio is het niet meer te krijgen.

Geen lucht

Vorige week komt de jongste opgetogen thuis. "In Duitsland hebben ze nog luchtige Lätta." Een collega, die regelmatig inkopen doet in Duitsland, belooft een kuipje voor haar te scoren. Ze verheugt zich er enorm op. E. en ik krijgen de indruk dat het kuipje voor exclusief gebruik is. Maar zondag zet ze het kuipje bij onze ontbijtspullen. Het viel tegen. Het was namelijk helemaal niet luchtig. En zonder lucht is het maar gewone kunstbotter. Van alle magie ontdaan.

*botter is Gronings voor boter

De illustraties op mijn blog zijn afkomstig van Boomerang Cards.  Hier vind je deze.


De soundtrack bij de blog is:



donderdag 29 februari 2024

De beslisser


"Ik ben voor 88% een beslisser", zeg ik tegen de oudste. Op haar verzoek heb ik een leerstijlentest gedaan. Dan kunnen we er daarna even over praten. Ook zij is een beslisser. Ik vraag het rapport op om even te zien hoe het is opgebouwd. Het is natuurlijk absoluut vertrouwelijk.

Ik herken mezelf erin

"Ik herken me er wel in", zeg ik. "Ik ben er tevreden over." Ik ben dol op een uitgesproken uitslag en die hoge score van 88% spreekt mij dus aan. Ze vindt het bizar dat ik zo tevreden over die 88% ben. Zij hikt heel erg tegen een van de kenmerken van een beslisser aan, namelijk is niet heel erg geïnteresseerd in mensen of in sociale en interpersoonlijke elementen. Daar herkent ze zichzelf niet in en daar herken ik haar ook niet in. Ze is juist erg geìnteresseerd en zeer attent. "Niet alles hoeft van toepassing te zijn", zeg ik. In het rapport lees ik dat ik in eerste instantie een beslisser ben, dan een denker, direct daarop een doener en een kleiner percentage dromer. "Maar jij heb veel fantasie en je bent ook heel creatief en cultureel geïnteresseerd", zegt ze. Dat hoort bij de dromer. Dat is dan mijn spetter dromerigheid denk ik.

Karakter en voorkeuren

Karaktereigenschappen hebben invloed op je leerstijl. Bij baby's kun je al een onderscheid zien in doeners en dromers/denkers, lees ik in mijn rapport. In de rest van je leven ontwikkelt je leerstijl zich. Verder lees ik: Vanaf middelbare leeftijd is er juist weer vaker sprake van een minder duidelijke voorkeur. De verklaring hiervoor is dat men dan vaak al meerdere leerstijlen geoefend/ontwikkeld heeft, zodat er moeilijker een bepaalde leervoorkeur te herkennen is. Dat geldt voor mij dus niet en dat is dan ook weer heel herkenbaar. Ik heb altijd duidelijke voorkeuren. Dat vlakt niet echt af met de jaren. Integendeel, zou ik bijna zeggen.

Waar ben jij hier de baas over?

Ooit trof ik een opleider bij een afscheid van een collega. Zij kenden elkaar uit het Twentse. "En waar ben jij hier de baas over?", was zijn eerste vraag. "Nergens over", zeg ik. "Dat geloof ik niet", zegt hij. "Natuurlijk ben je hier ergens de baas over." Nu weet ik: hij herkende de beslisser in mij.

De illustraties op mijn blog zijn afkomstig van Boomerang Cards. Hier vind je deze.
 
De soundtrack bij de blog is:

woensdag 21 februari 2024

Was jij dat?

Een jaar lang zwierven ze door het hoofdgebouw waar ik werk. Nomaden in een pand waar iedere ruimte al geclaimd was. Iedere dag zoeken naar een plekje. Maar dat is nu afgelopen. Ze hebben met z'n vieren een eigen kamer. Reden voor een bescheiden feestje. Of zoals het op de uitnodiging stond: een roomshower. En waarom ook niet. Ik vond het een fantastisch idee. Het zou mijn allereerste roomshower zijn geweest. Maar ik had een ander feestje. Mijn moeder werd op de dag van de party 88 jaar. Dus ik had een moekeshower. En dat ging natuurlijk voor. 

Feestelijk

Om het toch een beetje mee te vieren, koop ik een sfeerverhogend en luchtzuiverend plantje voor hun kamer. Want dit soort initiatieven moeten we meer hebben op het werk. Op de maandagmorgen loop ik langs hun kamer, maar de deur zit nog op slot. Ik zet de plant in een feestelijk tasje naast de deur. Omdat ik er rekening mee had gehouden dat ik ze niet zou tegenkomen, had ik er een kaartje bij gedaan. 

Puzzelen

Later in de week krijg ik een appje. 'Was die plant van jou Jannie?' Heb ik het kaartje wel goed vastgeplakt, vraag ik me af. Ze helpt me snel uit de droom. Het kaartje zat er nog aan. Alleen hadden ze er niet zoveel aan, want ze konden het niet lezen. Na een aantal dagen puzzelen kwamen ze tot de conclusie dat ik het misschien wel was. En ik was het. Ze vonden het leuk. De shower was een succes.  'Kom maar eens kijken hoe wij hier in het groen zitten', appt ze.  

Een enthousiaste nul

'Dat ik zo'n belabberd handschrift heb', zeg ik tegen mijn dochters. 'Dat wist je toch wel' zegt de oudste. 'Weet je niet meer dat we op een Franse camping eens 16 in plaats van 10 harde bolletjes kregen?' Ik wist het niet meer, maar ik kan me goed voorstellen dat een enthousiaste 0 veel op een 6 lijkt.

De illustraties op mijn blog zijn afkomstig van Boomerang Cards.  Hier vind je deze.


De soundtrack bij de blog is:

zondag 18 februari 2024

Een nieuw verlengstuk van mijn lichaam


 "Is die oude bak van jou?" vraagt iemand op het werk me. Het is alweer een tijdje geleden. "Ja, die is van mij", beaam ik. Onze Ford C-max voelt voor mij nog niet aan als een oude bak. Ik vind het een prima auto. Een verlengstuk van mijn lichaam. Maar eerlijk is eerlijk: er staan al heel veel kilometers op de teller en ook de jaren gaan tellen. Voor de laatste APK-keuring hebben E. en ik het erover: misschien toch maar inruilen voor er teveel kosten aan komen. Hij komt begin dit jaar met vlag en wimpel door de APK-keuring. "Dan kunnen we nog wel een jaar doorrijden", zeg ik tegen E. "Ik heb wel gezegd dat ze maar even moeten uitkijken naar een andere", zegt hij. Zo doen we dat. We vragen de garagehouder om voor ons naar een auto uit te kijken. En twee weken geleden belt de garagehouder. Hij heeft een kandidaat. Een hybride Kia Niro. E. en ik gaan erheen en maken een proefritje. "Ik kan er wel aan wennen", zegt E. Ik kan er ook wel aan wennen en daarmee is de koop gesloten.

Afscheid

Vrijdagmorgen rijd ik mijn laatste rondje met onze Ford C-max. Ik ben toch een beetje vreemd te moede. Ik voel me een beetje gemankeerd. Dat krijg je als je auto een verlengstuk van je lichaam is. Als we de auto bij de garage parkeren, zegt E.: "Wil je nog ceremonieel afscheid nemen?" Maar nee, dat hoeft niet.  

Een kwestie van tijd

Inmiddels rijden we nu al een paar dagen rond in onze nieuwe Kia Niro. Het is een automaat, dus dat is even wennen, maar ik moet toegeven: het is een stap vooruit. Het is nog geen verlengstuk van mijn lichaam, maar dat is een kwestie van tijd.

De illustraties op mijn blog zijn afkomstig van Boomerang Cards.  Hier vind je deze.

De soundtrack bij de blog is:

 

woensdag 14 februari 2024

Duurzame persoonlijke hygiëne


Ik neem een diepe snuif. Kan dit bloesje nog een keer aan, of toch maar in de was? Het ruikt niet echt onaangenaam. Ik besluit 'm toch maar in de was te doen. Het is een tweestrijd tussen mijn drang naar een optimale persoonlijke hygiëne en mijn duurzaamheidsdrang. Laatst vroeg de oudste: "Hoe vaak draag jij je shirts?" "Meestal één dag", zeg ik. "Soms twee". Zij draagt ze maar een dag, ook gedreven door de drang naar optimale hygiëne. Ze ziet het ook wel anders. Vandaar dat ze zich de vraag stelt. "BH's moet je na vier keer dragen wassen", weet ik. Maar als ik aan het sporten ben geweest, gaat die vlieger niet meer op. Dan gaat ie direct in de was. En ook slips gaan natuurlijk direct in de was. 

Ontspannende snuif

Ik probeer bovenkleding niet meer automatisch na een dracht te wassen. Dus nu vind je me regelmatig snuivend aan kritieke plekken in het wasgoed. Ik trek de grens bij mijn eigen kleding. Als ik als eens aan E's kleding snuif, dan doe ik dat alleen als hij erin zit. Ik heb namelijk eens gelezen dat dat heel ontspannend is. En dat kan ik bevestigen (TIP!). 

Bewust wassen en drogen

Ik ben me de laatste jaren veel bewuster geworden van mijn CO2-footprint. Zodra het kan, droog ik weer op het rik. Dat deed ik altijd al omdat ik dat leuk vind, maar nu doe ik het bewust. De wasmachine draait niet meer met een halflege trommel. De sportwas gaat niet apart in de machine, maar met de rest van de donkere was. Ik ben er heel tevreden over.

Wasadviezen 

Het onderwerp laat de oudste duidelijk niet los. Later in de week stuurt ze me een Engels filmpje via instagram met de volgende wasadviezen: 

  • Jeans - een keer per maand. 
  • Synthetische stoffen - na drie/vier 'wears'. 
  • Katoen - ook na drie/vier 'wears'. 
  • Wol en kasjmier - minder dan 1x/maand. 

😲😲😲😲

Zo doen ze dat dus in Engeland. Ik hou het maar op snuiven. 

De illustraties op mijn blog zijn afkomstig van Boomerang Cards.  Hier vind je deze.

De soundtrack bij de blog is: