Complimentendoosje
In 2004 kreeg ik een
complimentendoosje van mijn schoonmoeder. Erg leuk. De gedachte erachter is dat
anderen complimenten opschrijven en die in je doosje stoppen. Als je een dip
hebt, dan lees je die complimenten en daar kikker je van op. Dat is het idee.
Mijn complimentendoosje is inmiddels
tot de nok gevuld. Dat is door mijzelf sterk gestimuleerd. Tegen de kinderen
zeg ik met enige regelmaat: "Vooruit schrijf nog eens een
complimentje." Vandaag kreeg ik spontaan een nieuw complimentje van mijn
jongste. Dus heb ik de doos omgekeerd en de oogst van drie jaar complimentjes
bekeken. Je hebt grofweg drie categorieën:
- Je
bent een lieve/goede moeder: Je
bent goed, goed, goed, goed, goed, goed, goed, goed of I love yoe met gevoel
(van mijn jongste),
- Dubieuze
complimentjes: Je
bent goed in je zin doordrammen, Je bent een goed pakezeltje, Je kan goed
lawaai maken, Je kan goed vals zingen (allemaal van de
oudste),
- Briefjes
die niets met complimentjes te maken hebben: Ik ben de beste. Jij niet. Zeg dat ik de
beste ben (van mijn zoon) of Neem in het vervolg ijs mee (van
mijn oudste).
En dan zat er nog eentje in die
buiten iedere categorie valt. Mijn jongste maakte toen ik begin dit jaar
grieperig was, een tekening van ons allemaal met daarop:
Mamma, Dit past bij jou: A= aardig,
D= dramatisch, E= emotie, G= grappig, H= humor, I= isterisch, J= jong, K=
kotsen, L= Leuk & liefde, M= Mamma, N= nok (???), O= opgefokt, P= passie,
R= ruig, S= sympathiek, T= te leuk, U= U bent een goeie moeder, V= vrede, W=
wol, Z= ziek.
En het werkt: ik word er vrolijk
van.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten