Weer compleet

Vier hele dagen was hij op schoolreis naar Ameland. Het weekend was bij de schoolreis inbegrepen. Een beetje vreemd. Het leek daardoor extra lang. Geen mobiele telefoons mee, ook zelf niet bellen. Onze dochters vonden het eerst wel fijn: lekker rustig. Maar zondag zegt de jongste: "Toen L. er nog was, gaf hij me het vlees zo aan." Ze laat vervaarlijk een plakje salami tussen haar vingers bungelen. Ja, hij heeft vreemde gewoonten. Maar hij zorgt ook voor veel leven in de brouwerij. Als er een opstootje bij ons in huis is, is hij er altijd bij betrokken. Ook heeft hij altijd ontzettend veel pret. Het is stil in huis zonder hem.

Op maandagmorgen komt er een briefje. Duidelijk in opdracht geschreven. "Ik mis jullie helemaal niet", schrijft hij. "Het is hier heel heet." Er wordt gelopen en gefietst. Fietsen is ok, maar lopen is niet zijn hobby. Verder nog een heleboel flauwekul. Maar voor ons is het wel duidelijk: hij heeft het naar zijn zin. Ook komt er maandag nog een kaartje met daarop Ameland en enkel zijn naam.

Maandagavond kwam hij bruinverbrand terug. Vol van avonturen; moe, maar voldaan. En toch ook blij om weer thuis te zijn. We zijn weer compleet.