Klassenfeest op de valreep

Het klassenfeest van de oudste heeft wat voeten in aarde. Eerst zat ze in de organisatie. Daarna stapte ze er uit. Het thema -horror- was niet naar de zin van een deel van de klas. En de datum -30 juni- niet naar de zin van de rest. En dat na al het werk dat ze ervoor heeft verzet: uitnodigingen maken, snijden, lijmen, overleggen. Boos stapt ze uit de organisatie.

Het thema blijft horror. De datum wordt verschoven naar 5 juli. Anderen zullen de organisatie op zich nemen. Vanmiddag belt ze me op het werk. "Vind jij het goed dat we vanavond een klassenfeest bij ons in de tuin hebben?" Er blijkt van alles op het laatste moment mis te zijn gegaan . "Zou je er nu wel weer instappen?",  vraag ik haar.  "En is dat geen erg korte termijn?" Twee dagen later is de hele klas al met vakantie, vertelt ze me. Dan zou het bij ons ook niet kunnen, want dan zijn wij op stap. En ook vanavond ben ik op stap. Maar ik hoef er helemaal niet bij te zijn, verzekert ze me.

Om 15.03 uur krijg ik een mailtje. Het klassenfeest is vanavond bij ons. Als ik tegen 15.45 thuis aankom, is er nog geen sprake van grote haast. Ze zit rustig achter de msn te organiseren. De telefoonboom is in werking gezet en zo wordt de klas op de hoogte gebracht. Er wordt een briefje bij de buren door de deur gegooid om ze voor te bereiden op lawaai in de tuin.

We drinken een kop thee en richten dan de garage in als hanghoek. E. spant een zeil waar ze eventueel onder kunnen schuilen. Alles voor als het nat wordt. Om 17.00 uur komt een klasgenoot met een enorme installatie met mengtafel en alles erop en eraan. En er komen er nog meer meehelpen. Er worden inkopen gedaan bij de Lidl. Daar kun je namelijk voor geen geld frisdrank en chips kopen. Aardbeien en druiven worden gewassen. Bowl wordt in grote glazen bakken omgekeerd. Aan alles wordt gedacht: plastic bekers, bakjes, lepels, borden. Er wordt niet gebarbecued zoals eerder gepland. Het wordt een pizza- met knakworstenfeest. Thema nog steeds horror. Het gaat gesmeerd moet ik zeggen.

Om 18.00 uur zitten we aan de koffie. Alles is geregeld. Ze verklapt me dat ze blij is dat ik er vanavond niet ben. Bij de superinstallatie zit namelijk ook een microfoon. En stel je voor dat ik aan de karaoke zou gaan. Ik heb de kinderen ooit ieder een karaoke-cd voor Sinterklaas gegeven. Eerlijk is eerlijk: vooral voor mijn eigen plezier. Discotoppers, kroegkrakers en partyhits, ik zing graag even mee. Dat kan natuurlijk niet. Dat zou enorme vette schaamte zijn.

Het feest kan losbarsten.