Mannenpraat

En alweer begeef ik me tussen het winkelend publiek. Iedereen lijkt ons centrum vandaag aan te willen doen. Ik wandel naar de bieb en doe de Lidl aan als tussenstop. We zijn door onze kauwgumvoorraad heen en die betrekken we altijd bij deze Duitse prijsvechter. Bij de groente stuit ik op drie oudere vitale mannen die geanimeerd met elkaar staan te praten. Twee aan de ene kant van het schap, de derde aan de andere kant. Ze zijn allemaal zo rond de vijfenzestig. Dat weet ik, omdat het gesprek erover gaat. "En bistoe al viefenzestig?" "Zowat, vairenzestig", wordt er over het schap uitgewisseld. Ze hebben plezier en dat maakt ze tot aantrekkelijke mannen. Een van de mannen is samen met zijn vrouw op pad. Zoals je wel meer bij oudere stellen ziet, staat hij bij het karretje, terwijl zij beslist wat er ingekocht moet worden. "Joa, zai kin wel geld oetgeevm", grinnikt de man aan de andere kant van het schap, knikkend naar zijn vrouw. Dit is duidelijk een onderwerp dat de interesse heeft. "Is dat woar?", glunderen de andere mannen. "Hou is t meugelk", zegt nummer twee. "Ik snap t nait. Ik heb thoes ain zitten dij niks oetgeft." doet nummer drie een duit in het zakje. Het gelach buldert nu driestemmig door de Lidl. Het werkt aanstekelijk. "Joa, dat zel wel", zegt de man met vrouw, als hij zich weer een beetje herpakt heeft. Zij  glimlacht minzaam en slaat ondertussen haar slag. Ze houdt zich niet in en gooit van links en rechts iets in het karretje. Ze doet haar uiterste best om zijn woorden ook waar te maken. Dat zal 'm leren.