"We eten lang niet vaak genoeg patat." Die stelling onderschrijven onze kinderen van harte. En inderdaad, we eten niet zo vaak patat. Een keer in de maand is denk ik al veel. Wij vinden het genoeg. Maar dit weekend was het weer zover. Noch E., noch ik had zin om te koken. Dus toog onze zoon naar de patatboer even verderop. Hij was redelijk vlot weer terug, want het was rustig deze keer.
Toen hij terugkwam, was de tafel gedekt. Behalve borden en bestek, stond ook onze collectie mayonaise en curry al op tafel. We schuiven aan en bedienen ons van de saus naar voorkeur. Onze zoon grijpt naar de Amerikaanse fritessaus. Kritisch bekijkt hij de fles. HIj staat op, loopt naar het aanrecht en spuit even in de wasbak. "Getver, er komt allemaal water uit.", zegt hij. En dan valt zijn blik op de uiterste houdbaarheidsdatum. "08-2005", leest hij voor. We zijn verbaasd: ligt die fles dan al drie jaar in onze koelkast? Ach ja, de tijd vliegt. Hij onderwerpt ook de andere flessen (knoflooksaus, curry en gewone mayonaise) aan een inspectie. En ook de curry blijkt al ruim een jaar over datum. Beide flessen worden weggegooid. De andere flessen kunnen blijven staan. Maar het punt is duidelijk gemaakt, vindt hij: "2005. Zie je nou wel dat we lang niet vaak genoeg patat eten?"
2 opmerkingen: