zondag 11 januari 2009

Een goede tweede

Om het Hollands ijsfestijn helemaal af te maken, heb ik vandaag snert gekookt. Het lijkt er immers op dat het de laatste schaatsdag is. Vandaag gingen E. en onze zoon naar het Schildmeer. Gisteren deden ze het Zuidlaardermeer aan. De oudste viel er op haar buik en knieën, dus die haakte vandaag geblesseerd af. Maar ze had dan ook vrijdagmiddag al de hele middag geschaatst. Dus er is uitgesleept wat erin zat. Op het Schildmeer was het aanmerkelijk rustiger dan op het Zuidlaardermeer. Het ijs was dan ook van mindere kwaliteit. Maar toch: twee rondjes waren voor cracks als mijn mannen geen probleem. Een rondje rond het meer is zo'n tien kilometer. "Als Sven Kramer het in 13 minuten kan, dan moeten wij het toch in een half uurtje kunnen doen.", aldus onze zoon.

Vanavond schuiven we dus aan voor de snert. We zijn vroeg, want ik had de snert overdag al gekookt. Net als mijn schoonvader gebruik ik krabbetjes en verse worst voor het trekken van de bouillon voor de snert. De snert wordt goedgekeurd, alhoewel die van opa iets dikker is. En dus beter. Maar dat hoef ik me helemaal niet aan te trekken, aldus onze zoon. Opa is nou eenmaal de chef. Dus daar mag ik het als goedbedoelende amateur rustig tegen afleggen. "Opa is ook heel precies", aldus de kinderen. "Heel anders dan oma Moeke. Die gooit er als ze kookt uit de losse hand van alles in." En dat is eerlijk gezegd ook meer mijn stijl. Van opa's snert gaat het geruisloos over op de kippenpoten van opa. "Die zou jij ook heel lekker vinden", zegt de oudste. "Die kippenpoten van opa, die zijn zo lekker. Precies goed gekruid. Daar zou een vegetariër nog vlees van gaan eten.", aldus onze zoon. Praten over het eten onder het eten. Heerlijk.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten