Het boze oog is terug

E. zag het al een poosje aankomen. Vorige week hoorde ik hem het tegen onze zoon zeggen. "Het boze oog is terug." Hij doelt op mijn kritisch speurende blik op zoek naar mankementen in en om huis. En inderdaad, ik heb een aantal plekken in huis op de korrel. De hal bijvoorbeeld. Dat kan echt niet meer. Ooit sneed ik er een stuk vloerbedekking in dat we nog over hadden. De nieuwe mat die ik vorig jaar aanschafte, is eigenlijk te licht: hij verschuift voortdurend. En de kapstok, die golf, die hangt er nu al twintig jaar en die ben ik meer dan zat. Dus ja, inderdaad, ik kijk kritisch rond. Omdat ik een aantal dagen vrij ben, heb ik alle gelegenheid om bij daglicht een ander nader te beschouwen. Hoe het eruit moet gaan zien, weet ik nog niet. Dit weekend keek ik naar tegels voor de vloer. Behalve de bekende doe-het-zelf-zaken, deden de jongste en ik ook een tegelhal aan. In het opruimingsdeel van de tegelhal vond ik niets naar mijn smaak. In het duurdere deel natuurlijk wel. "100 € de vierkante meter", zegt de man van de tegelhal als ik naar een vloer met stukjes graniet wijs. "Mooi", zeg ik. De jongste is het met me eens.