woensdag 27 juni 2007

Kiezen en genieten



Ik had mijn leven op zoveel manieren kunnen invullen. Ik had een heel groot gezin kunnen hebben. Daar was ik volgens de vreemde kraamverzorgster die ons bij de eerste terzijde stond zeer geschikt voor. Ik had ook decorbouwer kunnen worden, of bakker; meer met mijn handen kunnen gaan werken. Mode-ontwerper of coupeuse kunnen zijn. Dat zit ook in mij. Of ik had op een ander continent kunnen gaan wonen, als mijn wortels hier niet zo diep in de grond hadden gezeten. Dan had mijn leven er heel anders uitgezien. Maar dat heb ik allemaal niet gedaan.

Met iedere keuze die je maakt bepaal je je weg en sluit je andere wegen af. Ongelovig als ik ben, kan ik me best voorstellen dat mensen willen geloven in een leven na de dood. In één leven benut je lang niet al je mogelijkheden. En dat lijkt zo'n verspilling. Ook reïncarnatie heeft daarom iets aantrekkelijks. Maar daar geloof ik allemaal niet in. Dus is het kiezen geblazen. Want als je niet kiest, hou je geen tijd over om te genieten van de kleine dingen in het leven.

Als het erop aan komt zijn het namelijk niet de grote dingen die je leven bepalen en inhoud geven. Het zijn de kleine dingen. Dat werd nog weer eens duidelijk in mijn laatste gesprek met G.. Hij wist dat hij er niet lang meer zou zijn. "Als het zo moet ben ik er wel klaar mee", zei hij. "Natuurlijk, er zijn dingen die ik nog graag had willen doen. Ik zou graag nog een keer gaan kamperen, nog een keer een stukje met mijn vrouw fietsen. Die laatste bladen nog inbinden. Maar dat komt er niet meer van." Ik was diep ontroerd door de eenvoud en tegelijkertijd de onmogelijkheid van die wensen.

Dus geniet ik van de kleine dingen.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten