Vandaag was het make uploze maandag. Ik wist het niet, maar ook al had ik het geweten, dan had ik er niet aan meegedaan. Afgelopen vrijdag ben ik namelijk 51 geworden en dan kun je alle hulp die je kunt krijgen gebruiken. Hoe je het ook wendt of keert, er komt op den duur toch onderhoud op. Ik ben geen grootverbruiker van make up, maar alle kleine beetjes helpen. En het ziet er toch een stuk vrolijker uit met een lippenstiftje erop en een lijntje rond de ogen.
Wat blijkt? 32% van de Nederlandse vrouwen durft niet zonder make up de straat op. Zo gek is het bij mij niet. Ik ga ook zonder make up de deur wel uit. Tijdens vakanties gebruik ik het amper of niet. Maar onze kapper typeert me dan ook als het 'natuurlijke type'. Dat is een geflatteerde omschrijving van 'het luie type'. Ik wil er niet teveel werk van hebben. En het moet niet dichtgeplakt of aangekoekt aanvoelen. Dus voor mij geen dichtgeplamuurde poriën, maar een luchtige poederkwast erover. Geen haarlak of mousse in mijn haar en geen gelakte vingernagels. Dat vind ik allemaal benauwd aanvoelen.
Toch doe ik niet mee aan make uploze maandag. Waarom niet? De Telegraaf heeft vrouwen opgeroepen hieraan mee te doen. En een oproep van De Telegraaf negeer ik graag. Ook ben ik allergisch voor het gebruik van 'we' in een dergelijke oproep. Waarom?
Omdat we het helemaal niet nodig hebben. Toch..? Omdat we het helemaal niet nodig hebben? Ik toevallig wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten