woensdag 8 augustus 2012

112 reflectoren

Als je de vijftig bent gepasseerd, heb je je leven doorgaans comfortabel ingericht. Je zit continu in je comfortzone. En daar verkeer je graag. Wij zijn ruw uit onze comfortzone gerukt. Dat is niet fijn, maar aan de andere kant biedt het de gelegenheid om dingen te proberen die je anders hoogstwaarschijnlijk niet had geprobeerd of gedaan. Dit tussenjaar, voordat ons eigen huis weer is herbouwd, biedt volop de gelegenheid om te experimenteren. En dat doe ik graag. Van E. mag ik nu alles proberen wat ik graag wil. En dat doe ik.

Zo hangt er nu dus een fietskarton in de kamer. En op zolder, waar we slapen, scheiden lange donkergrijze gordijnen het slaapdeel van de 'wasserette'. De hardboard betimmering van het dak en de kale betonnen muren geven het de sfeer van een industriële loft. "Ik zou het nooit bedacht hebben, maar het heeft best wel wat", zeg ik tegen E. als we naar het plafond liggen te staren.

Vandaag plakten de jongste en ik in de hal 112 reflectoren op de muur in de vorm van een pijl. Ik vind het te gek. Ik denk dat er nog meer reflectoren zullen volgen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten