Vanmiddag fiets ik nog even naar het winkelcentrum. Ik bracht gisteren een slof van E. weg, omdat ik ook toen al naar het winkelcentrum ging. "Neem mijn slof dan even mee", zegt E. Het zijn de sloffen waar hij op naar buiten is gekomen na de brand. Van tijd tot tijd laat het stiksel los. Volgens de schoenmaker als gevolg van gebrekkig onderhoud. Het stiksel moet namelijk vet gehouden worden. We konden ze gisteravond al ophalen, toen we naar de bieb gingen. Maar helaas: mijn tasje met het bonnetje lag thuis en de man die 's avonds de schoenen lapte was weer een andere dan de schoenlapper van die ochtend.
Vandaar dat ik me vanmiddag nog in ons overdekte winkelcentrum waag. Normaal gesproken mijd ik winkelcentra op een zaterdagmiddag. Vanmiddag wist ik weer precies waarom. Stapvoets lopen rijen mensen door het winkelcentrum. Af en toe is er een oponthoud, omdat er een treffen is tussen vrienden en bekenden of familieleden. Ik manoeuvreer er snel tussendoor. Ik weet tenslotte waar ik voor kom. Terwijl ik me zo door de rijen worstel bedenk ik dat het toch best nog meevalt met die kaalslag als gevolg van internetshoppen. Deze mensen komen lekker ouderwets live shoppen. Toegegeven: ze shoppen niet allemaal, maar ik zie toch veel mensen met aankopen voorbij komen. Dus hier lijkt het nog mee te vallen met die kaalslag, alhoewel de doorloop van winkels wel hoog is. Ze zijn er nog maar goed en wel, of ze zijn ook alweer verdwenen. Het winkelcentrum heeft zo te zien nu nog zeker bestaansrecht. En wat zouden al die mensen anders moeten doen op hun vrije zaterdagmiddag?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten