Een levendige fantasie

fantasie maakt het leven kleurrijk

Ik heb altijd een levendige fantasie gehad. Meestal heb ik daar veel plezier van. Ik zie het verhaal achter veel dingen. Vroeger al vertelde ik iedere avond voor het slapen gaan een verhaaltje aan mijn zusje. En bij het poppenkast spelen organiseerde zij voorstellingen die ik moest verzinnen en spelen. En nog steeds mag ik me verheugen in een levendige fantasie. Als ik op pad ga kom ik altijd met verhalen terug. In een restaurant zie ik altijd wel iets waar ik een interessant verhaal achter vermoed. Of in de krant: is het je wel eens opgevallen dat juist bij kleine berichten heel veel niet wordt verteld? Er wordt veel weggelaten en dat biedt mij dan weer de mogelijkheid om het zelf in te vullen.

Over het algemeen ben ik blij met mijn levendige fantasie. Het maakt het leven bijzonder kleurrijk.  Maar soms zit ik er niet op te wachten. Neem nou bijvoorbeeld de berichtgeving over de chocoladecake van Ikea. Die is in China vernietigd, omdat er een poepbacterie op zat. Hoe die poepbacterie in of op die cake is gekomen, wordt er niet bijgezegd. En daar komt mijn levendige fantasie weer om de hoek kijken: ik ben geïnteresseerd en geïnspireerd door het persoonlijke verhaal achter de poepbacterie. Het is niet moeilijk om daar een verhaal bij te bedenken. In ieder geval hoef ik eerst geen cake van Ikea.

Voor wie meer ziet in feiten dan verhalen: de poepbacterie schijnt vrij veel voor te komen op koek, brood en cake. Meestal merken we daar niets van. Dan happen we zo'n poepbacterie lekker weg. Het AD geeft zelfs een top 5 van de plekken waar je ze het meest tegenkomt:

• Handvat van een kraan in een kantine
• Deurgreep van de magnetron
• Toetsenborden van computer
• Smartphones
• De knoppen van een automaat