Gisteren reed ik even langs het gemeentehuis om door te geven dat we zijn verhuisd. We wonen hier nu alweer vijf weken, maar het is er tot nu toe bij gebleven om dat even aan de gemeente te melden. Het huis is inmiddels al gekeurd door iemand van de gemeente, dus in principe weten ze het. Maar goed, dat is van een andere afdeling. En wij doen het natuurlijk zoals het hoort.
Dus meld ik me bij de balie nadat ik netjes een bonnetje heb getrokken. "Wij zijn verhuisd", zeg ik. "Dat wil ik graag even melden." "Daar moet u even een afspraak voor maken", zegt de dame achter de balie. Ik val ter plekke bijna om van verbazing. Met alles wat ons is overkomen hebben we het nooit tot een afspraak geschopt en nu moeten we voor een simpele verhuizing van A naar B een afspraak maken? "Waarom?", zeg ik. "Daar zie ik het nut niet van in. Wat moet er dan worden besproken?" Dat kan ze me niet direct vertellen. "Ik vind het absurd", zeg ik. De dame die naast de baliemedewerkster zit -een collega of stagiaire wellicht- wordt gegrepen door de twijfel na mijn toch wel uitgesproken reactie. "Hebben we daar niet gewoon een formulier voor?", vraagt ze. Een andere collega wordt erbij geroepen. "Mevrouw is verhuisd. Kan dat ook met een formulier worden afgehandeld?" De collega gaat op zoek naar een formulier en dat mag ik dan gewoon meenemen. Een afspraak hoeft niet.
Als ik in de auto stap om naar mijn volgende afspraak te reizen, denk ik er nog even over na. Als ze dit aan alle mensen die in de gemeente Hoogezand wonen aanbieden, dan loopt dat nogal in de kosten. Ik zoek het even op: in de gemeente wonen 34.438 inwoners. Het is nog veel absurder dan ik dacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten