vrijdag 13 mei 2016

Ik leef nog

Ik beschouw mezelf niet als een overbezorgde moeder. Maar laatst was ik toch ongerust. Ik had op zaterdag onze oudste uit Enschede gehaald. Ze had de hele week daarvoor al zware hoofdpijn. Ze blijft het weekend en vertrekt dan weer naar haar kamer. Zo gaat het en daar staan we nooit bij stil. Tot de jongste dinsdag zegt:  "H. reageert helemaal niet op mijn appjes". Ze hebben samen plannen om naar Parijs te gaan. "Het gaat over Parijs", voegt ze er enigszins verontwaardigd aan toe. "Dat is wel vreemd", zeg ik. Normaal gesproken reageert de oudste direct. Haar telefoon is nog net niet geïmplanteerd, maar hij is nooit ver. Als ze hier in het weekend is, zijn we gewend aan een constante zoemtoon op de achtergrond: dat zijn haar binnenkomende appjes.

Leeg? 

Ook in de familie-groepsapp wordt deze dagen flink gecommuniceerd, maar ze doet niet mee. Berichtjes worden niet gelezen. Ook bellen levert geen resultaat op. "Misschien is haar telefoon leeg", zeg ik tegen de jongste. In huis zoek ik nog naar haar oplader. Maar die vind ik niet. Dus die is wel mee. En anders heeft ze inmiddels vast een andere gekocht. Een week zonder telefoon is een week niet geleefd.

Geen reactie

Als ze de volgende dag nog niet heeft gereageerd, begin ik toch licht onrustig te worden. Die telefoon had ze nu toch allang weer op kunnen laden. Ik ben niet voor een gat te vangen en benader haar via facebook. De laptop en de telefoon zullen wel niet tegelijkertijd leeg zijn. Maar ook daar geen reactie. Ik bel nog een aantal keren achter elkaar en spreek haar telefoon in, maar die dag ontvang ik geen reactie.

Speurtocht

De volgende dag is het donderdag. Nog steeds geen teken van leven. Voor de zekerheid app ik mijn zus nog even. Er was een verjaardag in de familie en doorgaans is onze oudste zeer attent. Dus iedereen kan rekenen op een felicitatie op zijn of haar verjaardag. Maar de felicitatie was uitgebleven. De lichte onrust maakt nu plaats voor een behoorlijke ongerustheid. "Ga erheen" appt mijn zus. En inderdaad: als ik vandaag niks hoor, dan ga ik in de loop van de dag uitrukken. Maar ik bedenk eerst iets anders. Ik bel de kamer van de studentenvereniging op de Universiteit en leg de situatie uit. Daar melden ze me dat ze haar dinsdag nog hebben gesignaleerd. "Ze zag er goed uit hoor", wordt mij verzekerd. Dat stelt me enigszins gerust. In een moeite door leg ik online contact met een vriendin van haar en met haar vrijwilligerswerk. Ook haar vriendin heeft dinsdag nog contact met haar gehad. Gelukkig maar. Ik wacht nog maar even af.

Vermist 

Rond een uur of twee 's middags gaat mijn telefoon als ik in het winkelcentrum loop. Het is de oudste. "Je had me gebeld?", appt ze. Ik vermeld dat ik inmiddels wel meer heb gedaan dan bellen en dat ik hier en daar heb geïnformeerd. Binnen een nanoseconde krijg ik een reactie: "Dat meen je niet!" "Jawel" app ik terug. "Niet", appt ze. Tot ze even bij haar vriendin checkt die mijn verhaal bevestigt. "Dat is wel redelijk extreem mem", is haar reactie. "Dacht het niet" app ik. "Als je vermist bent moet je er snel bij zijn." Eigenlijk in de eerste 24 uur, weet ik uit mijn detective-ervaring. Dus ik was al te laat. "Maar was ik vermist? Nee!" appt ze. "Maar dat wisten wij dus niet" app ik terug, "Je hebt mazzel gehad dat ik de politie niet gebeld heb." Ze schaamt zich diep voor mijn actie. Haar eigen radiostilte verklaart ze door haar lege telefoon en een internetstoring in haar huis. Helemaal tevreden ben ik natuurlijk niet met die verklaring. Ik weet namelijk dat ze zat stopcontacten heeft in haar kamer.

Ik leef nog 

Nu krijg ik regelmatig berichtjes om te voorkomen dat ik mensen rondom haar lastig val. Het zijn appjes als: "Ik leef nog, maar ik kom niet thuis." Of gewoon: "Ik leef nog."

En toen ze samen in Parijs waren, kreeg ik voortdurend selfies om te voorkomen dat ik dacht dat iemand hun telefoon had gestolen en willekeurig kiekjes in Parijs had genomen. Het levert me een mooie collage van foto's van mijn dochters voor iedere denkbare bezienswaardigheid in Parijs op. Ik vind het een goede ontwikkeling.