Morgen het dieptepunt

Ik weet niet precies wanneer het begonnen is. Misschien wel met de komst van de smartphone. Ik ben namelijk rondom de kortste dagen van het jaar obsessief bezig met de zon-op/zon-onder- tijden. Die lees ik af in mijn weerapp. In aanloop naar de kortste dag baal ik van het afnemende daglicht. 'Dat is toch treurig', zeg ik tegen E. 'Nu gaat de zon al om kwart over vier onder. En dan te bedenken dat ie pas rond kwart voor negen is opgekomen.' E. is er minder mee bezig. Die zit in zijn 'stok in de rivier-modus'. 

Meer licht in Maastricht

Dit weekend kwam de oudste terug van Maastricht om hier haar kerstvakantie door te brengen. In mijn smartphone heb ik Maastricht ook bij de weerapp ingesteld om precies te weten in welke weersomstandigheden mijn kind zich bevindt. En wat viel me vorige week op? In Maastricht is het ruim twintig minuten langer licht. De zon gaat zeven minuten eerder op en maar liefst 17 minuten later onder! 'Wist je dat wel?', vraag ik de oudste. Ze wist het niet, maar voor haar is dat ook minder van belang. Zij is namelijk een uitgesproken nachtmens - bij voorkeur wakker als het donker is.

Morgen is het de kortste dag van het jaar, het dieptepunt. En dan begint het bijtellen weer: op naar het voorjaar. Ik verheug me erop.

De kaart is van Boomerang.