Eergisteravond gingen E. en ik naar de bioscoop om daar de film Boyhood te zien. Onze zoon ging mee. De film maakte onderdeel uit van het programma van de filmclub van Hoogezand-Sappemeer. In de film volgen we de jongensjaren van Mason gedurende 12 jaar - 12 echte jaren, geen filmjaren. Je ziet Mason dus eerst als zesjarige en aan het eind van de film is hij 18 jaar en gaat hij uit huis. Ondertussen is er van alles gebeurd, zoals dat gaat in het leven.
We zijn op tijd. In de foyer delen de dames en de heren van de filmclub een evaluatieformulier uit. Vonden we de film goed, ging het wel of vonden we het slecht. En er is natuurlijk ook ruimte voor andere opmerkingen. Ook krijgen we een formulier waarop we kunnen aangeven welke films wij het volgend seizoen graag zouden willen zien.
We zoeken op ons gemak een mooie plaats ergens midden in de zaal in het midden van een rij. We installeren ons. "Wat zitten die stoelen ja bagger", zegt onze zoon, die geen regelmatige bioscoopbezoeker is. "Veel te rechtop." Hij wijst met zijn vinger naar de rij voor ons: "Kijk maar eens, ze staan bijna voorover." Zijn voorkeur om meer achterover te zitten is geen verrassing voor ons. "Je kunt toch een beetje onderuit zakken?", zeg ik. "Gaan die rugleuningen daar dan minder rechtop van staan?" pareert hij. Hij kijkt op het evaluatieformuliertje. "Heb je een pen?", vraagt hij. De film is nog niet begonnen, dus ik snap het verzoek niet helemaal. "Ik zal even opschrijven dat ze daar iets aan moeten doen." Dat de antwoordmogelijkheid 'Andere opmerkingen' daar niet echt voor bedoeld is, interesseert hem geen bal. Ik vind een pen en hij schrijft. "Ik heb er direct even bijgeschreven dat ze de rugleuning met 30 graden moeten laten zakken. Ze hebben er blijkbaar niet veel kijk op, dus dan kun je maar beter duidelijk zijn. Daar hebben ze tenminste iets aan.", aldus onze zoon. E. en ik vinden het zeer vermakelijk.
In de pauze nemen onze zoon en ik een bitter lemon. "Valt het je wel op hoe goed dit flesje in je hand ligt? Wat een fantastische pasvorm", zeg ik tegen hem.. "Zal ik dat dan maar even bij de 'Andere opmerkingen' opschrijven?", opper ik. "Moet je er ook even bij zetten dat het volume wel te wensen overlaat", pareert hij en daarmee heeft hij natuurlijk weer het laatste woord.
De film beoordeelden we trouwens allemaal met een 'goed'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten