"In dit soort situaties neemt de familie het niet zo nauw met de regels". De uitvaartverzorger doelt op de coronaregels. Hij heeft gelijk. Bij het afscheid van het leven is nabijheid het allerbelangrijkst. Mijn zusje en ik krijgen dan ook corona. De uitvaartverzorger liep het zo al drie keer op. Bij mij zijn de klachten zeer mild. Een beetje verkouden. Na een dag of twee verdwijnen ook de verkoudheidsklachten. Zo gaat dat, denk ik dan nog. Ik ben gevaccineerd, geboosterd en al eens besmet.
We zijn tot op het laatst dichtbij mijn lieve vader. We doen er alles aan om hem een mooi afscheid te geven. We kijken er moe maar voldaan op terug. De corona ben ik dan al bijna vergeten.
Emotionele achtbaan
Twee weken na de postieve test zit ik bij de huisarts. Mijn aanvankelijke vermoeidheid schrijf ik toe aan de emotionele achtbaan die de afgelopen periode was. Als ik benauwd word, vermoed ik dat er toch meer aan de hand is. "Het is berucht bij corona. Ook bij zeer milde klachten kan dit erachter vandaan komen", zegt hij. Ik heb een virale longontsteking.
Dat wil ik ook
Ooit was het een vurige wens van me om een longontsteking te hebben. Mijn moeder vertelt graag dat ze mij als 4-jarige bovenop een stoel voor een open raam aantrof. Met de borst vooruit stond ik er wind te vangen. "Wat dust?" vroeg mijn moeder. "Ik wil ook longoetsteken", zei ik. Ik bleek jaloers te zijn op een ziek jongetje in de klas. Hij had een longontsteking. Om hem op te peppen moesten we allemaal een tekening voor hem maken. De juf zou ze gaan brengen. Heel leuk. Zo leuk, dat ik ook wel een longontsteking wilde.
Het komt dus eigenlijk 58 jaar te laat.
