Boezemvriendin en ik huizen met ons kantoor naast het toilet. Bij ons op het werk doen we niet aan gescheiden toiletten: het is dus een gemengd toilet. Of moet ik nou zeggen: een geïntegreerd toilet? Afijn, zowel mannen als vrouwen bezoeken het bewuste toilet. Regelmatig doen zich dilemma's voor rond het toiletbezoek.Sinds de luchtverfrissers bij ons op het werk in de ban zijn gedaan is de zaak toch al op scherp gesteld.
Laatst trof ik remsporen aan in het toilet. "Wat doe je dan?", zeg ik tegen boezemvriendin. "Ik kan het laten zitten en dan denkt de volgende dat ik zulke sporen achterlaat, of ik ga de troep van een ander opruimen." Geen van beide opties stond me eigenlijk aan. Het dilemma was daar. In het toilet had ik even een kort (het waren nog verse remsporen en de lucht in het toilet was navenant) en bewust keuzemoment: ik koos ervoor om het toilet toch maar even te borstelen. "Gadver, ze kunnen toch wel even achterom kijken?", zegt boezemvriendin. "Vast een kerel geweest". Bij ons op het werk heb je namelijk uitsluitend nette -geen sporen achterlatende- vrouwen. "Misschien een vooroordeel, maar toch.", vervolgt ze. "Tja, vooroordelen komen ook ergens vandaan hè?", zeg ik. Ook al is de aanleiding onsmakelijk, het blijkt toch een fijn 'bonding' momentje voor boezemvriendin en mezelf: we zijn het weer roerend eens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten