Twee eksters brengen geluk

Eksters vormen een paar voor het leven

Dit huis staat misschien een kilometer van ons oude huis. Toch is alles hier anders: zelfs de fauna. Zo zag ik hier in de afgelopen dagen al een aantal malen een ekster hippen in onze pas uitgerolde grasmat. Bij ons oude huis nestelde een scholekster, er zaten kraaien, houtduiven en verschillende kleine zangvogeltjes. Die zie ik hier dan weer niet.

Vanmiddag zat ik in de tuin achter het huis te lezen. Op een gegeven moment word ik afgeleid door het gekras van een ekster. En dan wordt het krassen beantwoord. Het is een eksterpaar. Ze zitten in de boom naast me te kletsen. Ik kan het niet anders omschrijven: ze zijn met elkaar in gesprek. Het klinkt als het gesprek van een stel dat al heel lang bij elkaar is en zich gemakkelijk bij elkaar voelt. Op de een of andere manier wekt het mijn sympathie. En dat is nog nooit eerder voorgekomen met eksters.

Zou het inderdaad een stel zijn? Ik zoek even op internet of eksters paren vormen voor het leven. En dat blijkt inderdaad zo te zijn. "Eksters vormen levenslange broedparen, net als de kauw, en ze vormen met de uitgevlogen jongen nog een tijd een gezin, maar ze leven 's zomers niet in groepen zoals de kauw vaak doet. Eksters worden van oudsher al beschouwd als ongeluksvogels, verkondigers van dood en rampzaligheid." Nou, dat is lekker. Gelukkig ben ik niet bijgelovig. "Volgens het volksgeloof kunnen eksters het lot voorspellen. Zo zouden ze een naderende oorlog voorspellen wanneer ze zich in grote aantallen verzamelen en luidruchtiger dan gewoonlijk zijn. Ook het weer zou slechter worden wanneer een ekster luidruchtiger is dan anders." Gelukkig, luidruchtig waren ze niet, ook al ben ik niet bijgelovig. En dan tot slot nog: "Eén ekster brengt onheil, twee daarentegen geluk." Nou dat zal dan zeker gelden voor zo'n gelukkig stelletje. Ook al ben ik niet bijgelovig: hier ga ik dan toch maar vanuit.