Dikke sigaar voor je!

E. was deze week jarig. Meestal heeft hij geen wensen. Als je hem vraagt wat hij graag wil hebben, antwoordt hij steevast met een van zijn favoriete familiegezegden: Je kinnen zunder geven ook wel goud wezen. En dat is natuurlijk ook zo, maar ik wil toch graag iets aan hem geven.  

Geen volume

Ik bestel een boek over typografie, dat in de collectie van een letterliefhebber zoals hij niet mag ontbreken. Maar het boek wordt geïmporteerd uit Engeland. Dus dat is even onderweg. Het is niet op tijd. Ik vouw een bootje en stop er een miniboekje in om toch nog iets te hebben om te geven. Ik boek twee tickets voor een film die in november wordt vertoond in het Filmhuis. En ik maak een kaart waaruit duidelijk wordt dat ik hem een abonnement geef voor Hard Hoofd. Allemaal leuk, maar het heeft geen volume, het is niet echt tastbaar. Dus ik bedenk nog iets: ik haal twee deurstoppers.

Deurstoppers

Als het warm is en het waait een beetje, dan zetten we de deuren van de woonkamer en zijn kantoor namelijk graag open. Dat geeft de wind vrij spel. Om ervoor te zorgen dat de deuren niet voortdurend dichtslaan, zet E. er dan een afgedankte schoen van onze zoon voor. En dat vindt hij een prima oplossing. Maar ik vind het geen kijk. Dus die deurstoppers zijn eigenlijk ook een cadeautje voor mij.

Een doos sigaren

Mijn opa had daar ooit korte metten mee. Mijn opa en oma waren vlak na elkaar jarig. Zij op 4 januari en hij op 6 januari. Op 6 januari kreeg mijn opa een plant van mijn oma. Blijkbaar vond hij dat meer een cadeautje voor mijn oma, die inderdaad groene vingers had, dan voor hemzelf. Zonder er verder een woord aan vuil te maken gaf hij mijn oma, die niet rookte, een jaar later voor haar verjaardag een doos sigaren.

De illustraties op mijn blog zijn afkomstig van Boomerang Cards. Hier vind je deze.

Wenkies van de HEMA

Tijdens ons wekelijkse bieb-kaasmomentje, lopen we nog even langs de HEMA. "Ik moet nog even een wonderbrow-potlood halen", zeg ik tegen E. Hij kijkt me vragend aan. "Een reservepotlood voor mijn wenkies", zeg ik. Onze jongste bezigde de term wenkies een aantal jaren geleden. Het is snelle taal voor wenkbrauwen en het is blijven hangen. "Is het jou niet opgevallen dat ik mijn wenkbrauwen tegenwoordig een beetje bijwerk?", zeg ik. Hij kijkt of hij water ziet branden. En dat terwijl ik toch al aan mijn tweede potlood toe ben. Deze reservepotlood is de derde. De eerste kreeg ik van mijn jongste. Zij vond dat ik dus echt iets aan mijn wenkies moest doen. De vrouwelijke lijn in mijn familie is namelijk niet echt gezegend met goed geprononceerde wenkbrauwen. Mijn oma had ze helemaal niet, mijn moeder amper en ik een beetje. Omdat ik donkerder haar heb zie je ze beter.

Berenvellen

Mijn dochters hebben het geen-wenkbrauw-gen niet geërfd. Die hebben de volle wenkbrauwen van hun vader. Niet dat ze daar altijd blij mee zijn. Hun broer bestempelde ze ooit als 'berenvellen'. Maar ondanks haar goed gevulde wenkbrauwen, wist de jongste meer over wenkbrauwpotloden dan ik. En nu teken ik die van mij dus ook licht bij. Met de nadruk op licht. Want als je weinig wenkbrauw gewend bent, lijken licht aangezette wenkbrauwen al snel op berenvellen. 

Grootverbruik

Een tijdje geleden kocht ik mijn tweede potlood. Het was een hele zoektocht, want er valt heel veel te kiezen als het op make up aankomt. En ik heb daar helemaal geen verstand van. Dus ik sta er peinzend bij te kijken en drentel heen en weer voor een heel schap met potloden, op zoek naar dezelfde potlood als die ik van mijn dochter heb gekregen. "Zoek je een wenkbrauwpotlood?", vraagt een dame met welgevormde wenkies die ziet dat het bij mij niet echt wil lukken. "Deze moet je nemen. De Brow wonder, dat is de beste." Ze heeft zelf een vuist vol met potloden. Ze is dus blijkbaar een grootverbruiker, met duidelijk meer verstand van zaken dan ik. "Die zoek ik!", zeg ik. Maar de bruine is er niet meer. Ik laat mijn oog afdwalen naar haar handvol potloden. Het zijn allemaal bruine potloden. "Moet je een bruine?" Ik knik. "Nou, hier neem er maar een van mij.", zegt ze grootmoedig. Heel aardig.

En nu heb ik er dus zelfs eentje op reserve. Ik heb mijn lesje geleerd: de wonderbrowpotloden van de HEMA zijn roofgoed!

De illustraties op mijn blog zijn afkomstig van Boomerang Cards. Hier vind je deze.

Ruimte aan de mannelijke energie

Ik kijk naar B&B vol liefde. De vorige seizoenen heb ik gemist. Volgens mijn collega's kon dat echt niet. En ze hebben gelijk: B&B vol liefde is een echte must see. Ik geniet volop. Het zijn echt welbestede uren. E. vindt het niks. Maar omdat hij ook in de kamer zit als ik kijk en hardop geniet, wordt hij er toch vaak vies bij ingetrokken. Volgens hem heb ik een zeldzaam talent om enorme k**programma's uit te kiezen. Ik kijk daar heel anders tegenaan. Ik pik de parels uit het aanbod. Het zijn stuk voor stuk programma's die ons perspectief en onze woordenschat enorm verruimen. Onze tafelconversatie van vandaag bewijst mijn gelijk. 

Tafelconversatie 

Vanmiddag eten we een broodje. Ik ben aan het werk geweest en heb hem nog niet heel goed bekeken. "Dat overhemd is veel te groot", zeg ik. "Dat kan echt niet meer." "Daar hebben we een goed Engels woord voor", zegt E. "oversized." "Ja, maar wat is de purpose daarvan?", vraag ik - ik praat Joy uit de uitzending van gisteravond na. E. put voor zijn antwoord uit het repertoire van Joy en Walter.: "Dat mijn mannelijke energie de ruimte heeft", zegt hij. Tja, daar kan ik natuurlijk niks op tegen hebben. Laat maar lekker stromen. 

Voor wie -net als ik de vorige seizoenen- geen idee heeft wat B&B vol liefde is: B&B-eigenaren in het buitenland zijn op zoek naar de liefde van een Nederlandse man of vrouw. Een stroom mannen en vrouwen bezoekt de B&B's op zoek naar ware liefde. De kans dat dat gaat lukken is bijzonder klein, maar voor de kijker gaat het natuurlijk meer om de reis dan om het resultaat. Het is een onwaarschijnlijke groep mensen, Ik zou totaal niet verrast zijn als ooit boven water komt dat er ook acteurs zijn ingehuurd. Maar dat mag de pret totaal niet drukken. Hier vind je een profiel van de verschillende B&B-eigenaren en meer over het programma.

De illustraties op mijn blog zijn afkomstig van Boomerang Cards. Hier vind je deze.

Green & graphic Scandinetno met een retrotwist

Ik ben lekker bezig in huis.  Ik heb onlangs mijn grotere planten in rieten manden gezet. Geïnspireerd door een cadeau van de oudste. Ook heeft E. de levensgrote Japanse prent opgehangen die ik vorig jaar voor mijn verjaardag zou krijgen. Dit jaar kreeg ik 'm ook echt. Het geeft de kamer een ander aanzien. Vandaag scoor ik een bloempot in de vorm van een hoofd bij de kringloop. Geschikt voor een wat kleiner plantje. En ik vind een kussen met een grafisch patroon. 

Genieten

"Ik haal de zwart met gouden fluwelen kussens met insecten en vlinders er nu even uit", zeg ik tegen E. Dat vindt hij helemaal niet erg, want hij is niet van de kussens en juist die vindt hij vreselijk. Hij is overigens ook niet blij met het bloempothoofd. En mijn kringloopvondst in de vorm van een geweldige kruik van Duits aardewerk valt ook niet in de smaak. Maar ik geniet er enorm van. En dat is hem ook wel wat waard.

Gedurfde combi's

Ik kijk graag naar VT Wonen weer verliefd op je huis. Ook al zou ik niet graag zien dat ze mijn huis even zouden restylen. Dat doe ik liever zelf. Meestal neem ik de uitzending op, dan kan ik bij het terugkijken doorspoelen. Ik ben vooral geïnteresseerd in het resultaat. Vaak hebben de stellen uiteenlopende smaken en daarom lukt het inrichten niet. Met -zoals ze in het voorfilmpje zeggen-  'als resultaat een laf compromis'. De stylist neemt het interieur in ogenschouw, de deelnemers maken een moodboard, in een woonwinkel mag het stel zijn eigen toonkamer inrichten en dan bedenkt de stylist een gedurfde combi voor het huis. En die stijl krijgt dan een nieuwe -bij voorkeur Engelse- naam. Bijvoorbeeld Ibiza meets fluffy industrial, of Urban jungle retro love of Pastel classic meets hotel chic. Zoiets. 

In het Engels

"Mijn stijl is Scandinetno", zeg ik tegen E . "Wel jammer dat het niet in het Engels is", zegt hij. En ook vindt hij dat het de lading niet dekt. Ik hou namelijk ook van groen in huis. En al die juweeltjes die ik uit de kringloop het huis insleep, dat is natuurlijk ook niet echt Scandi. Wel etno en nog vaker retro. "Dan noem ik het Green & graphic Scandinetno met een retrotwist" zeg ik. Beter. 

De illustraties op mijn blog zijn afkomstig van Boomerang Cards. Hier vind je deze.

Beestachtig

Vandaag werk ik thuis. Als ik beneden kom, is E. bezig met koken. Ik loop direct door en trek mijn turnbroek aan. Vanavond wordt er gesport en dan ben ik er alvast klaar voor. 

Olympisch niveau

Vervolgens pak ik onze eersteklas vliegenmepper. Het mepgedeelte is van leer en dat kletst lekker. De vliegen cirkelen speels door de kamer. Ze zijn zich nog niet bewust van het dreigende gevaar. Ik beweeg me doelbewust op blote voeten door het huis. Pets en raak. Nog een keer pets en weer raak. "Waar zijn ze nou allemaal gebleven?" vraag ik aan E. En dan zie ik er nog eentje. Pets en nog eens raak. 3 uit 3. 'Olympisch niveau', zegt E. geïnspireerd door mijn sporttenue. Tevreden over mijn score ga ik nog even zitten voor het eten en het sporten. 

Jeugdtrauma 

Ooit was ik fijngevoeliger. Toen ik nog een meisje was redde ik eens een vlieg uit het water. Ik had 'm zorgvuldig op een zonnige plek in de vensterbank gezet om te drogen. Van dichtbij zag ik hoe het beestje de vleugels zorgvuldig vouwde en streek. Het was prachtig. En toen hij bijna droog was, kwam de buurvrouw langs. "Kiek n mug", zei ze en met een ferme zwaai sloeg ze de vlieg dood.  

Het is beestachtig.

De illustraties op mijn blog zijn afkomstig van Boomerang Cards. Hier vind je deze.