"Dat is wel heel bierzonder", denk ik. Ik lig in de tandartsstoel. De tandarts is met zijn assistente bezig om twee aan slijtage onderhevige kronen te repareren. Hij gebruikt een lapje spandex, een kiesklem en een mondklem. Het klinkt allemaal een beetje sm, maar het is slechts bedoeld om de vulling droog in de kies te krijgen. Het is een nieuwe methode voor mij en dus best bierzonder. De tandarts propt het lapje spandex in de kiesklem, die wordt vastgezet en dan komt de mondklem erop. Dat zal me leren.
Creatief bezig met taal
Ondertussen laat ik mijn gedachten maar een beetje afdwalen. Het woord bierzonder is terloops in onze vocabulaire geslopen. Ooit werd het geïntroduceerd door de jongste. Ze was toen nog een kleuter met veel taalgevoel. En ook nu ze volwassen is, is ze nog zeer creatief in haar taalgebruik. Ze had toen de neiging om een r toe te voegen aan allerlei woorden. Zo werd bijzonder bierzonder en patat werd partat. Het beviel ons: die r gaf er net iets meer pit aan. Dus bierzonder en partat zijn gebleven.
De tandarts is ondertussen klaar. De klem kan eraf, nog even happen op een stukje carbonpapier, de slijptol erover en ik kan er weer tegenaan.
