woensdag 26 februari 2020

Diep donkerblauw

streven naar roze
Bij ons op het werk zijn we druk in de weer met leefstijl. Meer bewegen, gezond eten. Kortom, we doen helemaal mee. En ik natuurlijk ook. Gistermiddag kon je tussen de middag een stresstest doen. Geen ingewikkelde snoeren of draden, maar een biodot op je hand. De biodot reageert op lichaamstemperatuur en dat zegt weer iets over je stressniveau. Een vriendelijke dame plakt 'm op mijn hand. Hij begint al snel te verkleuren. Ik krijg er een kaartje bij, zodat ik precies weet op welk stressniveau ik zit. Zwart is zeer gespannen, rood is gespannen, geel is licht gespannen, groen is gefocust, lichtblauw is kalm, donkerblauw is ontspannen en roze is zeer ontspannen.

Gefocust op groen

Mijn stip kleurt al snel groen en dat blijft de hele middag zo. Ik ben gefocust. Wanneer het tegen vijven loopt, begint het een beetje donkerblauw te worden, maar het groen overheerst. Ook tijdens de autorit naar huis. Boezemvriendin zit de hele middag donkerblauw te zijn. Andere collega's kleuren ook groen. Geen zwarte stippen in onze omgeving gelukkig.


Ik ga voor roze

's Avonds wordt de stip overtuigend donkerblauw. Ik ben ontspannen. Natuurlijk ga ik voor roze en dat deel ik met mijn gezin. "Als jij gaat zitten kijken of die stip roze wordt, dan gaat dat niet gebeuren", zegt zoon. "En ben je al roze?", vraagt mijn dochter als ze terugkomt van haar sport. "Nog niet", zeg ik. Ik ben lichtelijk teleurgesteld. "Misschien ook maar goed," zeg ik om mezelf te troosten. "dan ben je misschien wel zo ontspannen dat je geen spierspanning meer hebt en alles laat lopen." En dat willen we natuurlijk niet. Afijn, na 24 uur biodot (met kleine onderbrekingen voor handen wassen, douchen en sporten), kan ik maar tot een conclusie komen: donkerblauw is voor mij het hoogst haalbare.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten