"Misschien moet je even gaan yogaën.", zegt E. Ik werk thuis en we drinken samen een kop koffie. Ik ben om 10 uur al behoorlijk opgefokt. Ik heb deze week namelijk een andere laptop van het werk gekregen. En het geluid doet het niet. Dat is toch wel lastig als je veel teamsvergaderingen hebt en filmpjes moet maken, bij voorkeur voorzien van geluid. Dus daar bel ik eerst achteraan. Er wordt aan gewerkt door de specialisten in ons bedrijf. Dat kan een uur duren. Ook lukt het niet om in te loggen voor de mail. Dat komt omdat we zijn overgestapt naar een andere authenticator. We willen ons werk natuurlijk veilig doen en daarvoor is dat nodig. Dat snap ik allemaal. Maar ik kan de nieuwe authenticator niet gebruiken op mijn telefoon, omdat dat een te oud exemplaar is. Voor medewerkers zoals ik is er een alternatief. Maar dat werkt niet vlekkeloos. Ik ben er maandag ook al een halve dag mee bezig geweest. Dus het heeft zich al een aantal dagen opgebouwd. Ik zit nu tegen het ontploffingspunt aan.
Het vret in
Ik ventileer mijn frustratie bij E. Ik voel het in mijn hele lijf. Ik ben getergd, geërgerd, ontstemd, prikkelbaar, kregel, pissig, kribbig en gefrustreerd. Ik voel dat het zich vastzet, of zoals de moeder van boezemvriendin zegt 'het vret in.'. Mijn kop koffie gooi ik in een keer achterover. Doorgaans drink ik 's ochtends maar een kop. En die heb ik nu onbewust weggewerkt. Er nog eentje wegwerken helpt me niet om minder opgefokt te zijn. Dus daar zie ik maar van af. E doet nog een mooi aanbod om mijn agressie te kanaliseren. "Als je wilt mag je mijn papierversnipperaar wel gebruiken." Het is een tafelmodel. Maar dat sla ik af. "Ik heb een grotere nodig", zeg ik.
De illustraties op mijn blog zijn afkomstig van Boomerang Cards. Hier vind je deze.
De soundtrack bij de blog is:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten