De perfecte match

die moet je koesteren

Iedereen kent het denk ik wel: dat bloesje, die jurk, waar je geen afscheid van wilt nemen. Dat heb ik met mijn zwart gestipte bloesje. Het is het perfecte stippenbloesje: precies de juiste grootte stippen, exact de ruimte die je tussen de stippen wilt. En niet te vergeten: een heerlijk stofje. Het maakt niet uit in welke stemming ik ben, de stippenbloes kan altijd. Ik vind dat ik er altijd goed in uitzie.

Topper

Ik heb 'm nou al jaren. En het was vanaf dag 1 een topper. Het bloesje is de hele wereld over gereisd. Met mij, maar ook met mijn dochter, die 'm leende toen ze naar Soedan ging. Het viel niet mee om zo lang gescheiden te zijn van mijn lievelingsbloes, maar ik gunde mijn dochter de luxe van een 'versleten slok bezoentje'* in de hitte van Soedan. En hij stond haar ook prima bovendien.

Met liefde 

Met de jaren is het stofje zachter en zachter geworden. Het is alweer een aantal jaren geleden dat de eerste gaatjes opdoken. Maar dan repareer ik ze zo netjes mogelijk. Vanmorgen strijk ik 'm - heel voorzichtig.

Het valt niet mee

Sinds de eerste gaten erin vallen ben ik op zoek naar een goede vervanger. Ik heb al een aantal pogingen gedaan. Maar tot nu toe zonder succes. De stipjes zijn te klein of te groot, de ruimte tussen de stippen is te groot of te klein. En ook al let ik altijd goed op het materiaal, ook al is een stipje in principe altijd goed, een waardige vervanger vinden zal niet meevallen.

Een oud-collega vertelde me dat zijn vrouw vlaggetjeslijnen maakt van oude kleding. Een tweede leven voor mijn bloesje. Misschien verzacht dat het afscheid.

*versleten ruim overhemd