Gisteren was het dan zover: we hebben onze oudste opnieuw verhuisd in Enschede. Het leeghalen van haar kamer was een eitje: ze had namelijk amper inboedel. In drie kwartier hebben we de bus van mijn zus volgeladen onder het toeziend oog van een Turkse man van middelbare leeftijd, een van haar huidige huisgenoten. "Oh, u lijkt op H. Een zus?", vraagt hij. "Leuk geprobeerd,", zeg ik. "haar moeder." Hij verdwijnt schielijk naar zijn kamer om de huisbaas op de hoogte te stellen van de verhuisactiviteiten. Vervolgens komt hij met zijn telefoon naar onze oudste: "De huisbaas voor jou." Met een verzuchting neemt ze de telefoon aan; hij is voortdurend in de lucht, één van de redenen waarom ze haar huidige kamer verlaat.
Haar nieuwe kamer ligt in het gebied binnen de singels en haar medebewoners zijn studenten. Anders dan de vorige kamer beschikt deze kamer niet over een inbouwkast waar ze al haar troep en kleding in kan stallen. Daar staat dan wel tegenover dat deze kamer een stuk groter is, dat het dichter bij het centrum is en dat de voorzieningen een stuk beter zijn. Naast haar opgang is een bakker en zelf woont ze boven een pizzeria en spaghetteria. Met name dat laatste is voor mij een nieuw fenomeen.
Om haar de benodigde pakruimte te geven, rijden we naar Ikea in Hengelo voor een paar kasten. Mijn zus is een kanjer in het in elkaar zetten van bouwpakketten. Met gezwinde spoed wordt de ene na de andere kast gemonteerd. Dan nog de gordijnen op maat maken en dan zijn wij klaar. Er staan nu nog een aantal dozen die de oudste zelf maar op haar gemak uit moet pakken. Uitgeput zakken mijn zus en ik achterover op het bed. "Hij is echt veel groter", zegt mijn zus. We staren naar het plafond. "Kirsty zegt altijd dat je naar het plafond moet kijken om een goed beeld van de grootte van een kamer te krijgen." Ik begrijp onmiddellijk wat ze bedoelt, want net als ik is mijn zus een fan van het programma De grote verhuizing, waar Phil en Kirsty iedere dag tussen 17.00 uur tot 18.00 uur mensen helpen bij het vinden van hun droomhuis. Een ongelukkig tijdstip, maar een echte fan weet hoe ze moet kiezen. "Het eten is al een paar keer aangebrand", zegt ze. Ik kijk 's avonds, want sinds de geneugten van de digitale televisie kan ik het terugkijken. En dat doe ik dan ook. Turend naar het plafond, zien we inderdaad dat deze kamer bijna twee keer zo groot is als de vorige. Kirsty zou het als volgt opsommen: "It's a decent size on the right location for a reasonable price." Kortom: een voltreffer. Nou maar kijken hoe het haar gaat bevallen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten