Als je haar maar goed zit

Maandag waag ik me nog in de auto naar het werk. Het gaat niet hard, maar het gaat. Ik laat me natuurlijk ook niet kennen door een beetje sneeuw. In de auto luister ik naar de radio. Daar maken ze een grap waar ik al glibberend smakelijk om kan lachen. Hij gaat als volgt: Twee sneeuwvlokken komen elkaar tegen. De een zegt tegen de ander: "Waar ga jij heen?" "Ik ga naar Oostenrijk, dikke pret maken.", zegt de een. "En jij?" "Ik ga naar Nederland, paniek zaaien" zegt de ander. Dat zal mij niet gebeuren.

IJzel is een ander verhaal, dus gisteren werk ik thuis. Een buitengewoon productieve dag.

Vandaag is mijn vrije dag, dus ik hoef niet met de auto op pad. Wel heb ik vanmorgen vroeg een afspraak bij de huisarts. Voor de kerstvakantie was mijn bloeddruk tot verontrustende hoogten gestegen, dus ik zit in de extra controlerondes. Ik besluit er lopend op af te gaan. Dat gaat prima. Ik heb er ruim de tijd voor uitgetrokken, dus ik kom op tijd aan. Als ik de praktijk nader, vraag ik me af of ik niet beter even had kunnen bellen. Het is rustig, of eigenlijk uitgestorven. De assistentes en dokters zijn wel aanwezig, maar de wachtkamer is leeg. Blijkbaar zijn er veel klachten die wel uitstel kunnen verdragen. Ik ben ook zo klaar. Mijn bloeddruk is weer tot keurige waarden gedaald en ik hoef me dan ook eerst niet weer te melden. Ik wandel op mijn gemak terug naar huis.

Als ik het centrum nader, krijg ik opeens een lumineus idee. Ik heb volgende week woensdag een afspraak bij de kapper, maar eigenlijk was ik vanmorgen al in de verleiding om mijn pony zelf even onderhanden te nemen. Dus die knipbeurt zie ik vandaag ook wel zitten. En gezien mijn ervaring bij de huisarts heeft mijn sterrenkapper vast wel een gaatje vandaag. Volgens mij is dit een klassieke win-win-situatie: mijn haar zit weer goed en de kapper heeft volgende week extra ruimte om al die afzeggers een plek te geven. Vol vertrouwen stap ik binnen. Een ding valt direct al op: de situatie is duidelijk anders dan bij de huisarts. Ik tref er geen duimendraaiende kapper aan. Er wordt gewoon geknipt. "Afzeggers?", zegt hij. "Nee hoor, dat valt mee, ik heb gisteren ook gewoon de hele dag geknipt. Maar als ik een gaatje heb, dan bel ik je."

Weer wat geleerd: je gezondheid kan wel wat uitstel verdragen als je haar maar goed zit.

*Later op de ochtend kan ik toch terecht bij mijn sterrenkapper, dus ik kan er weer even tegen.