Het is nog geen gelopen race. Al heel jong was Hillary politiek geëngageerd. Ze trof tijdens haar studie Bill Clinton, een charmeur met dezelfde politieke overtuigingen. Samen gingen ze voor zijn presidentschap. Toen het zover was, had Hillary allang begrepen dat Bill niet Prince Charming was. Of misschien ook wel, maar dan niet exclusief voor haar. Het gerucht gaat dat er ooit een lijst is gemaakt van alle vrouwen met wie Bill naast de pot pieste. Toen Bill de indrukwekkende lijst onder ogen kreeg, vulde hij het zonder met zijn ogen te knipperen aan met nog een flink aantal namen.
Toen Monica Lewinsky zich meldde, had Hillary dus al heel wat moeten incasseren. Maar dat kon niet in de schaduw staan van het schandaal dat Bill met sigaar en Monica veroorzaakte. Voor het oog van de hele wereld was zij de versmade vrouw. Ze bleef bij Bill. Politiek of liefde? Ik weet het niet, maar wat ik wel weet: het heeft hem niet zo geschaad als haar. En dat is krom, heel krom. En het stoort me bijzonder. Ook nu, bijna 20 jaar later, wordt het haar nog voor de voeten gegooid. Dat gaat nooit meer over.
Ik hoop dan ook dat het haar lukt. Hillary verdient het. Allereerst omdat ze voor zover ik het kan bekijken veruit de beste is. Ik gun haar haar ultieme droom: niet alleen president worden van de Verenigde Staten, maar veruit de beste president worden die er ooit geweest is. En ook omdat zij, meer dan alle kandidaten voor haar geïncasseerd heeft - in de publieke opinie, maar meer nog in haar privéleven. In ieder geval meer dan haar eigen Prince Charming.Alleen Hillary kan beoordelen of het het waard is geweest. Het is haar leven. Maar ik denk wel dat ze haar dochter heeft gezegd: Forget about prince charming, go for the wolf. He can see you better, hear you better and eat you better.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten