Te licht bevonden

Vanmorgen ging mijn moeke naar de kapper. Ze gaat sinds kort naar dezelfde sterrenkapper als ik. Omdat ze deze keer alleen een knipbeurt hoeft, is er even tijd om ook nog andere dingen te doen. Dus op naar een van de winkelcentra om een broek te kopen. 

Warriors

Moeke is een grote vrouw - in alle opzichten. Ik lijk op haar. En dat bevalt. Ooit gaf iemand mij een compliment. Ze noemde me een 'warrior', een grote sterke vrouw. Dat is mijn moeke ook. Dat bewijst ze iedere dag weer. Als je zo groot en stevig bent als wij zijn, word je misschien ook wel een sterke vrouw. Wij zijn nooit tenger en klein genoeg geweest om schattig te worden gevonden.  

Op de verkeerde plek

We parkeren voor de deur bij moekes vaste broekenleverancier. De dame in de winkel is nieuw. Ze kent mijn moeder niet, toch een vaste klant in het klantenbestand. We kijken op ons gemak even  rond. En dan komt het. "Dames, welke maat hebt u?" We kijken haar een beetje verbaasd aan. Dat is wel heel erg direct. "Ik weet niet of u het weet," zegt ze, terwijl ze ons schattend opneemt, "maar dit is een grote matenwinkel." We schieten in de lach. Te licht bevonden voor een grote matenwinkel! Wat een hoogtepunt in ons bestaan. Moeke is inderdaad afgevallen, maar ze stelt haar gerust: we zijn toch echt wel op de goede plek zijn. Ze koopt uiteindelijk een donkerblauwe broek. Maar eerlijk is eerlijk: de rest is nu toch echt een maatje te groot voor haar.