WAT!?

 "Ik zag dat je weer een karakteristieke foto hebt gedeeld in de groep." Mijn zoon zegt het, ik was me er niet van bewust. Maar als ik nog eens kijk, dan zie ik het inderdaad ook. Het is mijn meest natuurlijke gezichtsuitdrukking. Ik omschrijf 'm even als WAT!?

Click Clack 

Ik had 'm al toen ik nog in de wandelwagen zat. Mijn moeder vertelt er nog wel eens over. Meestal is het dan het verhaal dat ze samen met mijn tante en haar kind in het dorp liep. Kermis zal het geweest zijn. Echt een moment om even met je kind te pronken. Mijn tante had eer van haar werk: haar kind zat te stralen in de wandelwagen. Lachend naar voorbijgangers. Mijn moeder kwam er bekaaid vanaf. Ik lachte niet, ik keek WAT!? Schattige babylachjes waren voorbehouden aan intimi. De foto's waarop ik lach zijn dan ook genomen door mijn moeder met haar Click Clack camera. 

WAT!? is duidelijk mijn oerblik. Hij wordt hier in huis regelmatig gesignaleerd. Ik word er regelmatig op gewezen. En door de jaren heen is hij dus ook zo nu en dan gevangen door een camera.  

Hier rechts op de bewuste foto