 |
De jongste is altijd al dol geweest op dieren. Bij gebrek aan huisdier adopteerde ze torren, slakken en wat er in de tuin verder maar voorbijkwam. Ooit gaf ze een slak een naam: koediekoe. Of ze iedere keer dezelfde koediekoe te pakken had, is natuurlijk sterk de vraag. Maar dat hebben we haar nooit verteld. Later wierp ze zich op als konijnenredster. Toen de oudste twee een konijn kregen, deed ze het deurtje open omdat ze het zo zielig vond voor de konijnen om opgesloten te zitten in een hokje. Een van beide konijnen is ondanks een intensieve postercampagne van de oudste twee nooit meer teruggekomen.
Toen er in 2002 een konijn aan kwam lopen, wist ze inmiddels beter. Het hokje bleef gesloten. Omdat de andere twee al een konijn hadden gehad, werd dit haar konijn. Toen Skippy in 2008 overleed, namen we met veel ceremonieel afscheid.
En nu gaat ze dus vissen houden. Vrijdag ging ik met haar naar de hengelsportzaak hier in de buurt. Daar verkopen ze namelijk behalve benodigdheden om vissen te vangen ook spullen om vissen te houden. De eigenaar is een echte liefhebber. De dag ervoor heeft de jongste al een tijd in de zaak doorgebracht om te fantaseren over de vissen die ze zou willen aanschaffen. De eigenaar van de zaak vindt dat helemaal niet vreemd. Dat blijkt wel als we vrijdag komen om een aquarium op te halen. De eigenaar staat dan met een andere vissenliefhebber in het vissenkamertje. Ze praten over vissen. Uiteindelijk schaft de man ook nog een visje aan. Maar uit alles blijkt dat dat niet per se hoeft. Even praten over vissen is ook prima. Ze zijn allebei duidelijk liefhebber.
Vrijdag schaften we een aquarium aan. Over een week is het aquarium zover dat er vissen in kunnen. Dan is haar droom dus werkelijkheid geworden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten