Een wiebelende kont

"Onze auto schudt met zijn kont.", zeg ik. E. neemt het voor kennisgeving aan en belt de garage. Vandaag kon ik er terecht. "Wat is er aan de hand?", vraagt de baas van de garage. "Onze auto schudt met zijn kont en niet te zuinig ook.", zeg ik. Hilariteit alom in de garage. Zo praat je natuurlijk niet over auto’s. "Kom, dan gaan we eerst een stukje rijden.", zegt de baas van de garage. 

We stappen in, maar rijden alleen het terrein maar af, want dan merkt hij het al wel. "Een kapotte veer of een breuk in het canvas van je band.", zegt hij. "Ik zei toch al dat ‘ie met zijn kont schudde?", zeg ik. "Het is net een cakewalk.", zegt hij als hij de monteurs inlicht. Peter, mijn favoriete monteur helpt me verder. De auto komt op de brug en dan is het snel duidelijk: er zit een breuk in het canvas van de band. Aan de buitenkant ziet de band er nog prima uit, maar hij is niet rond meer en dat zorgt voor die wiebelende kont. "Ik dacht dat ‘ie uitgebalanceerd moest worden.", vertel ik Peter. "Je moet zelf uitgebalanceerd worden.", zegt Peter. Hij noemt me zonder schroom ‘de sloper’, omdat ik ooit een autodeur met metaalmoeheid uit de sponning (zeg je dat eigenlijk wel bij een auto?) heb gerukt. (En nog een aantal andere kleine dingetjes.)

Ik krijg twee nieuwe achterbanden. "Kun je ook nog even rechtsvoor kijken?", vraag ik Peter. "Ik heb het idee dat die veer niet goed meer is. Als ik over verkeersdrempels rij, dan kraakt het een beetje." Volgens E. komt het omdat ik niet rem voor verkeersdrempels. Dat vertel ik Peter ook. Hij loopt alle mogelijkheden na en somt het – om mij een plezier te doen- hardop op. "E. heeft gelijk.", zegt Peter. "Je rijdt gewoon te hard over die drempels. Er is niks mee aan de hand. Misschien zijn de rubbers een beetje droog en hoor je die kraken." Ze bieden me nog een kop koffie aan. Maar dat sla ik af. "Chocolademelk?", vraagt de baas. "Nee, bedankt.", zeg ik. "Thee?", vraagt Peter. "Nee, het is aardig aangeboden, maar ik ga weer." "Dan moet je het zelf weten. We gaan je geen glaasje wijn aanbieden.", zegt Peter. "Nee, want dan zou niet de kont maar de hele auto schudden.", zeg ik. "Stuur de rekening maar naar E.!", zeg ik nog, terwijl ik instap. "Jij hebt het goed geregeld!", klinkt het in koor.

Zo is het: ik kan weer rijden.