Grote zwarte gatenverminderaarsters

Boezemvriendin en ik kregen vandaag een mailtje van een oud-collega. Wij zijn allebei dol op hem. Hij deugt namelijk. We kennen elkaar al meer dan 25 jaar. De band ontstond toen we samen uit ons kantoor werden verbannen voor een verbouwing op onze werkplek. We werden met z'n allen in een ander gebouw geplaatst. Boezemvriendin en ik zaten samen op een kamer. Oud-collega had de aangrenzende kamer. Iedere vrijdag aten we gebak. We hadden een gouden tijd: het was gezellig, maar we konden het ook hartgrondig met elkaar oneens zijn. In die tijd kregen we de naam 'de golden girls next door'. 

Tot zijn pensioen hebben we wekelijks samen een taartje gegeten. Daarna verslapte het contact enigszins. We kregen wel altijd een kaartje van hem en zijn vrouw (haar werk schat ik) als ze met hun zeilboot op vakantie waren of rond de jaarwisseling. En zo nu en dan troffen we elkaar als onze paden elkaar toevallig kruisten tijdens onze middagwandeling. Zo ging het. Tot enige tijd geleden zijn vrouw ziek werd. Hij hield ons via de mail op de hoogte van de stand van zaken. Het ging niet goed, maar toch werd ik overvallen door haar overlijden. Ze was namelijk een sterke vrouw. En samen waren ze een sterke combinatie.

Natuurlijk gingen boezemvriendin en ik naar de crematie. De dag erna stuurden we hem een mailtje om hem te vertellen dat we het zo'n mooi en liefdevol afscheid vonden. Ook nodigden we hem uit om samen met ons te gaan lunchen - om hem te helpen het zwarte gat iets minder zwart te maken. We hadden hem daarna alweer even gesproken, maar nu stuurde hij ons dus een mailtje retour om een afspraak te maken. Bovenaan het mailtje stond: Goedemorgen Golden Girls next door, Beste (grote) zwarte gaten verminderaarsters. Als dat toch eens zou kunnen: er is niets wat ik liever zou zijn dan dat: een grote-zwarte-gaten- verminderaarster. Ook al was het maar een speldenknopje...