Vandaag zijn we weer voor een groot deel van de dag met papierwerk bezig geweest. Er lijkt geen einde aan te komen. Telefoontjes plegen, omdat een normaal mens niets snapt van alles wat bij ons in de brievenbus valt. Maar gelukkig hebben we weer een deel kunnen opsturen. Dat komt niet weer terug. Hopen we...
Ook belde ik vanmorgen even met Saturn. Van mijn nieuwe wasmachine van een degelijk Duits kaliber (AEG), plopte het spoelbakje ineens naar buiten. Het leek net of de machine beviel van het spoelbakje. Dat was natuurlijk niet de bedoeling. Nadere studie leerde ons dat er drie pinnetjes van het spoelbakje afgebroken waren. Daardoor kon het frontje niet meer op het spoelbakje worden bevestigd. En zonder frontje kun je de spoelbak niet openen. Kortom: ellende.
Na een muzikaal intermezzo verbindt de mevrouw van de Saturn me door met iemand van het witgoed. Ik leg hem het probleem voor. "Dat is niet wat ik verwacht van een dergelijke prijzige machine", zeg ik. Nee, dat snapt meneer wel. Dat mag ook zeker niet gebeuren. Hij zal contact opnemen met AEG en dan hoor ik er meer van.
Niet veel later belt hij al terug. AEG snapt er ook niets van: van dit probleem hebben ze bij AEG nog nooit gehoord. "Ik heb er echt alleen wasmiddel ingegooid", zeg ik behoedzaam, alsof de man van de Saturn zou kunnen weten van mijn reputatie als sloper. "Het is echt niet zo dat een paard het ding heeft losgetrokken ofzo", doe ik er nog een schepje bovenop. "En dan moest dat nog kunnen", overbluft hij mij. "Ik zou het niet proberen als ik u was", zeg ik. En nee, dat gaat hij natuurlijk ook niet doen. Het goede nieuws is: AEG stuurt me een nieuw spoelbakje.
Misschien moet ik toch ook maar eens een lot gaat kopen - ik word immers voortdurend getroffen door dingen die bijna nooit voorkomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten