Vrije val, foetaal of semi-foetaal?

Vroeger was ik een buikslaper. Geen haar op mijn hoofd die erover dacht om anders te gaan liggen: het bed in en dan onmiddellijk op de buik. Heerlijk. Bij het groter groeien zaten de borsten eigenlijk in de weg,  maar ook dat kon mij er niet van weerhouden. Tot het op een gegeven moment over was; hoogstwaarschijnlijk ben ik het afgewend door de zwangerschappen. Dan is het niet echt comfortabel om op de buik te liggen. Toen lag ik op mijn zij: samen met de foetus lekker in de foetushouding.

Dat is even blijven hangen. Nadat ik had gelezen dat het bijzonder goed is voor de stofwisseling om op je rechterzij te gaan slapen, koos ik bij het inslapen steevast voor de rechterzij. Zo is het jaren gegaan. Maar nu ben ik weer terug op de buik. Zomaar ineens. En het bevalt me weer als vanouds.

Mijn houding is houding B: de semi-foetale slaaphouding.

Wat betekent dat, vraag ik me dan af. Ik besluit het even op internet op te zoeken. Zodra ik buikslapen intoets krijg ik een hele riedel met: buikslapen afleren, buikslapen slecht; vooral tekst over het op de buik slapen van baby's.

Tot ik stuit op een onderzoek naar slaapgedrag. En daar leer ik dan weer van dat ik tot een minderheid behoor en een echte gezelligerd ben. Je slaaphouding verraadt namelijk iets over je persoonlijkheid en buikslapers zijn gezellige mensen, aldus onderzoeker Chris Idzikowski. In de periode dat ik in de foetushouding lag, was ik dus even van het padje af, eventjes van persoonlijkheid geswitcht. Als je in de foetushouding slaapt, dan ben je verlegen en gevoelig, ook al lijk je van de buitenkant behoorlijk sterk en stoer. Slapers in de foetushouding vallen kortweg onder de noemer ‘ruwe bolster, blanke pit’. Ik slaap nu in in de vrije val-houding: op de buik met de armen langs het hoofd. En nu ben ik dus gezellig, maar ook extra gevoelig voor kritiek en extreme situaties (!), waardoor ik -de echte buikslaper- een erg nerveuze indruk kan maken en snel op mijn teentjes ben getrapt.

Hier had ik het natuurlijk bij moeten laten, maar mijn nieuwsgierige inborst wint het. Want wat lees ik op de site van een matrasspecialist? "Veel mensen denken dat ze op hun buik slapen. Maar in werkelijkheid slapen ze op hun zij, licht op de buik gekanteld. Vaak trekken ze een been en een arm op en houden ze de andere arm en het andere been gestrekt. Deze halve zijligging is een goede slaaphouding." Dat doe ik! Dus ik ben helemaal geen echte buikslaper! Ik lig in de zogenaamde semi-foetale houding, een houding waar 50% van de mensen de voorkeur aan geeft, een puike slaaphouding die warmte en bescherming biedt, maar tegelijkertijd ook beweeglijkheid. En als semi-foetale slaper ben je evenwichtig, zelfverzekerd, sociaal en emotioneel stabiel. En dat voor 50% van de mensheid: de wereld is mooi.

Voor wie nog meer wil weten over slaaphouding en persoonlijkheid: http://www.lerenslapen.nl/page/1521/slaaphouding-persoonlijkheid-buik-slapen.html. Ik had het persoonlijk niet willen missen.