Fronsland en dampende dijen

en verrafelde teksten

Deze week gingen E.en ik naar een concert van het Rosa Ensemble. Het Rosa Ensemble speelt stukken van en geïnspireerd op Captain Beefheart. E. is fan van de Captain. Ik vind het sinds jaar en dag hysterische ***muziek. Maar goed. E. was nieuwsgierig en hij kocht twee kaartjes. Dus ging ik mee. Dat noem je dan echte liefde.

n Apaarte

Ik had al snel in de gaten dat ook de interpretatie van de Captain van het Rosa Ensemble mij niet kon bekoren. Maar ik had van tevoren al geen hoge verwachtingen. In de aankondiging stond het volgende: Rosa is The Magic Band met eerbetoon aan Captain Beefheart. Hans Dagelet is de Captain. Hij gromt, sist, spuugt en verrafelt de vertaalde teksten. En daar ging het wat mij betreft mis. Ik ben geen fan van Captain Beefheart, maar hij is wel authentiek, een beetje gek. n Apaarte zou je in het Gronings zeggen. Hans Dagelet speelt Captain Beefheart en dan wordt het gek doen in plaats van gek zijn. En dat is niet hetzelfde.

Vertaalde teksten

We blijven niet het hele concert. In de pauze zegt E: "Ik heb wel een indruk". Dat is het sein om op te stappen. "Herkende je de teksten?", vraag ik later aan E."Fronsland - dat was letterlijk vertaald", aldus E. Dat heb ik niet gehoord. "Dampende dijen", zeg ik. Daar heeft E. dan weer niet van terug.

Diep donkerblauw

streven naar roze

Bij ons op het werk zijn we druk in de weer met leefstijl. Meer bewegen, gezond eten. Kortom, we doen helemaal mee. En ik natuurlijk ook. Gistermiddag kon je tussen de middag een stresstest doen. Geen ingewikkelde snoeren of draden, maar een biodot op je hand. De biodot reageert op lichaamstemperatuur en dat zegt weer iets over je stressniveau. Een vriendelijke dame plakt 'm op mijn hand. Hij begint al snel te verkleuren. Ik krijg er een kaartje bij, zodat ik precies weet op welk stressniveau ik zit. Zwart is zeer gespannen, rood is gespannen, geel is licht gespannen, groen is gefocust, lichtblauw is kalm, donkerblauw is ontspannen en roze is zeer ontspannen.

Gefocust op groen

Mijn stip kleurt al snel groen en dat blijft de hele middag zo. Ik ben gefocust. Wanneer het tegen vijven loopt, begint het een beetje donkerblauw te worden, maar het groen overheerst. Ook tijdens de autorit naar huis. Boezemvriendin zit de hele middag donkerblauw te zijn. Andere collega's kleuren ook groen. Geen zwarte stippen in onze omgeving gelukkig.

Ik ga voor roze

's Avonds wordt de stip overtuigend donkerblauw. Ik ben ontspannen. Natuurlijk ga ik voor roze en dat deel ik met mijn gezin. "Als jij gaat zitten kijken of die stip roze wordt, dan gaat dat niet gebeuren", zegt zoon. "En ben je al roze?", vraagt mijn dochter als ze terugkomt van haar sport. "Nog niet", zeg ik. Ik ben lichtelijk teleurgesteld. "Misschien ook maar goed," zeg ik om mezelf te troosten. "dan ben je misschien wel zo ontspannen dat je geen spierspanning meer hebt en alles laat lopen." En dat willen we natuurlijk niet. Afijn, na 24 uur biodot (met kleine onderbrekingen voor handen wassen, douchen en sporten), kan ik maar tot een conclusie komen: donkerblauw is voor mij het hoogst haalbare.