Vandaag werk ik thuis. Als ik beneden kom, is E. bezig met koken. Ik loop direct door en trek mijn turnbroek aan. Vanavond wordt er gesport en dan ben ik er alvast klaar voor.
Olympisch niveau
Vervolgens pak ik onze eersteklas vliegenmepper. Het mepgedeelte is van leer en dat kletst lekker. De vliegen cirkelen speels door de kamer. Ze zijn zich nog niet bewust van het dreigende gevaar. Ik beweeg me doelbewust op blote voeten door het huis. Pets en raak. Nog een keer pets en weer raak. "Waar zijn ze nou allemaal gebleven?" vraag ik aan E. En dan zie ik er nog eentje. Pets en nog eens raak. 3 uit 3. 'Olympisch niveau', zegt E. geïnspireerd door mijn sporttenue. Tevreden over mijn score ga ik nog even zitten voor het eten en het sporten.
Jeugdtrauma
Ooit was ik fijngevoeliger. Toen ik nog een meisje was redde ik eens een vlieg uit het water. Ik had 'm zorgvuldig op een zonnige plek in de vensterbank gezet om te drogen. Van dichtbij zag ik hoe het beestje de vleugels zorgvuldig vouwde en streek. Het was prachtig. En toen hij bijna droog was, kwam de buurvrouw langs. "Kiek n mug", zei ze en met een ferme zwaai sloeg ze de vlieg dood.
Het is beestachtig.
De illustraties op mijn blog zijn afkomstig van Boomerang Cards. Hier vind je deze.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten