Wenkies van de HEMA

Tijdens ons wekelijkse bieb-kaasmomentje, lopen we nog even langs de HEMA. "Ik moet nog even een wonderbrow-potlood halen", zeg ik tegen E. Hij kijkt me vragend aan. "Een reservepotlood voor mijn wenkies", zeg ik. Onze jongste bezigde de term wenkies een aantal jaren geleden. Het is snelle taal voor wenkbrauwen en het is blijven hangen. "Is het jou niet opgevallen dat ik mijn wenkbrauwen tegenwoordig een beetje bijwerk?", zeg ik. Hij kijkt of hij water ziet branden. En dat terwijl ik toch al aan mijn tweede potlood toe ben. Deze reservepotlood is de derde. De eerste kreeg ik van mijn jongste. Zij vond dat ik dus echt iets aan mijn wenkies moest doen. De vrouwelijke lijn in mijn familie is namelijk niet echt gezegend met goed geprononceerde wenkbrauwen. Mijn oma had ze helemaal niet, mijn moeder amper en ik een beetje. Omdat ik donkerder haar heb zie je ze beter.

Berenvellen

Mijn dochters hebben het geen-wenkbrauw-gen niet geërfd. Die hebben de volle wenkbrauwen van hun vader. Niet dat ze daar altijd blij mee zijn. Hun broer bestempelde ze ooit als 'berenvellen'. Maar ondanks haar goed gevulde wenkbrauwen, wist de jongste meer over wenkbrauwpotloden dan ik. En nu teken ik die van mij dus ook licht bij. Met de nadruk op licht. Want als je weinig wenkbrauw gewend bent, lijken licht aangezette wenkbrauwen al snel op berenvellen. 

Grootverbruik

Een tijdje geleden kocht ik mijn tweede potlood. Het was een hele zoektocht, want er valt heel veel te kiezen als het op make up aankomt. En ik heb daar helemaal geen verstand van. Dus ik sta er peinzend bij te kijken en drentel heen en weer voor een heel schap met potloden, op zoek naar dezelfde potlood als die ik van mijn dochter heb gekregen. "Zoek je een wenkbrauwpotlood?", vraagt een dame met welgevormde wenkies die ziet dat het bij mij niet echt wil lukken. "Deze moet je nemen. De Brow wonder, dat is de beste." Ze heeft zelf een vuist vol met potloden. Ze is dus blijkbaar een grootverbruiker, met duidelijk meer verstand van zaken dan ik. "Die zoek ik!", zeg ik. Maar de bruine is er niet meer. Ik laat mijn oog afdwalen naar haar handvol potloden. Het zijn allemaal bruine potloden. "Moet je een bruine?" Ik knik. "Nou, hier neem er maar een van mij.", zegt ze grootmoedig. Heel aardig.

En nu heb ik er dus zelfs eentje op reserve. Ik heb mijn lesje geleerd: de wonderbrowpotloden van de HEMA zijn roofgoed!

De illustraties op mijn blog zijn afkomstig van Boomerang Cards. Hier vind je deze.