E. was deze week jarig. Meestal heeft hij geen wensen. Als je hem vraagt wat hij graag wil hebben, antwoordt hij steevast met een van zijn favoriete familiegezegden: Je kinnen zunder geven ook wel goud wezen. En dat is natuurlijk ook zo, maar ik wil toch graag iets aan hem geven.
Geen volume
Ik bestel een boek over typografie, dat in de collectie van een letterliefhebber zoals hij niet mag ontbreken. Maar het boek wordt geïmporteerd uit Engeland. Dus dat is even onderweg. Het is niet op tijd. Ik vouw een bootje en stop er een miniboekje in om toch nog iets te hebben om te geven. Ik boek twee tickets voor een film die in november wordt vertoond in het Filmhuis. En ik maak een kaart waaruit duidelijk wordt dat ik hem een abonnement geef voor Hard Hoofd. Allemaal leuk, maar het heeft geen volume, het is niet echt tastbaar. Dus ik bedenk nog iets: ik haal twee deurstoppers.
Deurstoppers
Als het warm is en het waait een beetje, dan zetten we de deuren van de woonkamer en zijn kantoor namelijk graag open. Dat geeft de wind vrij spel. Om ervoor te zorgen dat de deuren niet voortdurend dichtslaan, zet E. er dan een afgedankte schoen van onze zoon voor. En dat vindt hij een prima oplossing. Maar ik vind het geen kijk. Dus die deurstoppers zijn eigenlijk ook een cadeautje voor mij.
Een doos sigaren
Mijn opa had daar ooit korte metten mee. Mijn opa en oma waren vlak na elkaar jarig. Zij op 4 januari en hij op 6 januari. Op 6 januari kreeg mijn opa een plant van mijn oma. Blijkbaar vond hij dat meer een cadeautje voor mijn oma, die inderdaad groene vingers had, dan voor hemzelf. Zonder er verder een woord aan vuil te maken gaf hij mijn oma, die niet rookte, een jaar later voor haar verjaardag een doos sigaren.
De illustraties op mijn blog zijn afkomstig van Boomerang Cards. Hier vind je deze.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten