Als ik met de auto naar mijn moeder rijd zie ik het. Op de auto voor me is een sticker met de Nederlandse vlag geplakt. In het wit staat geschreven Kutland. Wie doet zoiets, vraag ik me af? Ik kan me voorstellen dat je in sommige situaties niet echt blij bent met de overheid. Als je het slachtoffer bent van de toeslagenaffaire bijvoorbeeld. Of als je jarenlang wacht op het herstel van je aardbevingsschade. Daar gaat veel mis en dat is schandalig. En zo is er nog wel meer.
Ik snap het niet
Maar een sticker met Kutland op je auto plakken? Dat snap ik niet. Er gaat namelijk ook heel veel goed in dit land. Als je hier ziek wordt, hoef je niet bang te zijn dat je dakloos eindigt, omdat je de ziektekosten niet kunt betalen. Hetzelfde geldt wanneer je geen werk hebt. Dat is een groot goed. Onze bestaanszekerheid is niet in het geding. En voor de man die voor me rijdt geldt dat al helemaal. Hij heeft immers een auto waar hij die sticker op kan plakken.
Geluk hebben
E. en ik hadden het er laatst nog over. We reden terug naar huis vanuit het ziekenhuis. We kregen tegenvallend, maar geen verontrustend nieuws. Wel was duidelijk dat ik veel medicatie moet gaan slikken. Daar ben ik geen fan van. Maar het moet om goed te blijven functioneren. "Wat een geluk dat we in Nederland wonen, zeg ik tegen E. Als we in Amerika woonden zouden we failliet gaan. En in Afrika zou ik deze zorg en medicijnen misschien niet kunnen krijgen. Dan zou ik doodgaan." "Dus we hebben weer mazzel", zegt E.
En ja, zo zie ik het: ik heb mazzel dat ik hier geboren ben.
De illustraties op mijn blog zijn afkomstig van Boomerang Cards. Hier vind je deze.
De soundtrack bij de blog is:
