De jongste moet een enorme berg definities leren. Waarom, vraag je je dan af. Volgens mij gaat het erom dat je leert denken. Maar goed, zij moet definities leren voor aardrijkskunde. Ouderwets stampwerk dus. En als dat er zo'n honderd zijn, dan moet je af en toe wel een kunstgreep uithalen om het allemaal te helpen onthouden. Ik trek dus alles uit de kast. Stemmetjes, vergelijkingen en zelfs tekeningen.
Ik teken achterland, ik teken distributiefunctie, verkeersader. Het loopt gesmeerd. En dan teken ik euregio. Ik maak een tekening van de grensstreek: Groningen met de Dollard en daarnaast Ost Friesland. Ik teken de grens en vervolgens maak ik een ovaaltje met een gelijk deel links en rechts van de grens. We zijn druk in gesprek tot mijn blik ineens onbevangen op de tekening van euregio valt. "Het lijkt wel een vagina". Het ontglipt me. Ze vindt het hilarisch en schrijft het ernaast: J. zegt: Het lijkt wel een vagina. Als we klaar zijn met overhoren, gaat ze in de kamer aan de gang met de ipad. En dan klinkt het ineens: Euroregion, it looks like a vagina. "Oh, grappig", zegt ze. "Nu in het Italiaans". Euroregione. Si presenta come una vagina, klinkt het door de kamer. En zo passeert het in het Spaans, Frans, Duits, Hongaars... Nou dat vergeet ze niet weer, denk ik nog optimistisch. Tot ze even later zegt: "Oh ja, euregio, dat is dat met die vagina. Waar ging dat ook nog maar over?"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten