zondag 11 augustus 2013

Kom jij maar eens even...

Teveel mensen in mijn omgeving gaan te jong dood. De gemiddelde levensverwachting van een man is 79 jaar en van een vrouw maar liefst 83. Als ik uitga van mijn eigen omgeving, dan moeten er toch een flink aantal honderdjarige mannen komen om het gemiddelde weer een beetje op peil te brengen. Het lijkt me een goed idee als mijn vader daar een van is. Die wordt dit jaar namelijk 80 en zit dan een jaartje boven het gemiddelde.

Gisteren hoorde ik dat een klasgenoot van mij van de lagere school is overleden. Ik zat op een kleine school waar we in dubbele klassen zaten. Hij zat een klas hoger en was dus nog maar 53 jaar. Hij was een verlegen jongen met veel gevoel voor humor. Hij leefde nu een rustig leven net buiten het dorp. Op feesten en partijen zag je hem niet zoveel, met een uitzondering: hij schitterde ieder jaar op het toneel van de plaatselijke toneelvereniging. Daar speelde hij de sterren van de hemel.

Op zich verbaast dat me niks. Ik herinner me nog dat hij in de laatste klas van de basisschool Sinterklaas speelde. We geloofden niet meer in Sinterklaas en maakten pakjes voor elkaar, maar hij speelde zijn rol met verve. Zo verlegen als hij anders was, zo ondeugend was hij als Sinterklaas. "Kom jij maar eens even bij Sinterklaas op schoot zitten", zei hij tegen mij. Daar kon natuurlijk geen sprake van zijn, maar het was toch leuk geprobeerd.

En nu is zijn leven voorbij. Onvoorstelbaar. Het had nog zoveel voor hem in petto moeten hebben.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten