"Ik begin een echte groupie van Herman te worden", zeg ik tegen E. Ik doel op
Herman Sandman, columnist in het Dagblad van het Noorden. Maar dat had E. al wel in de gaten. Herman is de enige reden waarom ik mijn abonnement op het Dagblad op dit moment hou. Ik beveel Herman te pas en te onpas aan in mijn omgeving. Het grenst aan opdringerigheid. Daar ben ik me wel van bewust, maar ik kan het niet stoppen.
Lees Herman
Die morgen nog had ik mijn vader gewezen op de column van Herman. "Linksonder aan de binnenkant van het hoofdblad. Daar kun je 'm vinden", zeg ik tegen hem. "Dat moet je ook gaan lezen." Ook onze zoon moet er aan geloven. "Als jij De Graanrepubliek uit hebt, dan moet je Herman Sandman gaan lezen. Dat vind jij vast leuk." Herman schrijft namelijk ook boeken. En op het werk laat ik me ook niet onbetuigd.
Herman heeft het
Herman is melancholiek, grappig, hij relativeert zichzelf graag, doet sociaal tegen wil en dank en koestert zijn Veenkoloniale roots en zijn vrouw en kinderen. Tot op dit moment ben ik op papier nog niets tegengekomen wat ik niet leuk vind aan Herman. Ik zit regelmatig hardop te lachen als ik iets van Herman lees, maar ik word net zo vaak geraakt of aan het denken gezet. Kortom: Herman heeft het.
Herman heeft het echt
Deze week weet Herman me te raken met een column over ouder worden. Als vijftigplusser voelt hij de slijtage toeslaan als hij hardloopt. Maar hij weet ook dat dat nog niks is, omdat 'de echte klappen pas worden uitgedeeld in het tweede rondje'. "Daar zit jij nu in", zeg ik tegen mijn vader als ik 'm over deze column vertel. Om een andere column van Herman zit ik hardop te lachen. Herman vult een rijtje over zichzelf in dat je vaak in een damestijdschrift ziet. Op de vraag
Waar kun je me 's nachts voor wakker maken? geven Bekende Nederlanders meestal antwoorden als
Rucolapasta met dichtgeschroeide tonijn of
Gestoomde kabeljauw met broccoli en sushirijst. De keuze van onze Bekende Veenkoloniaal: neuken.
Dus: lees Herman
Ik beveel niet zomaar iets aan, maar het mag duidelijk zijn: ik kan het niet laten. LEES DIE MAN! Daar knap je echt van op. Ik blijf zijn columns lezen. Ik knip ze nog niet uit. Nog net niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten