Emotionele jetlag

Gisteren was het zover. Het afscheid van de baas. Daarmee is er een eind aan een tijdperk gekomen. We werkten 27 jaar samen. Dan maak je veel mee. We hebben in de afgelopen periode veel teruggeblikt. Het was bitterzoet met het naderende afscheid in het vooruitzicht.

Adoptie

"Wij werken al zolang samen, dat we samen een kind hebben geadopteerd op het werk", vertelde de baas laatst aan één van onze nieuwe collega's. Hij doelt op collega M. die zoveel met ons in leeftijd verschilt dat ze ons kind had kunnen zijn. "Maar we gaan nu wel scheiden", zeg ik. "Ik hou het kind." "Je mag het huis ook houden", zegt de baas. "Ik hou de auto." Zelfs de scheiding verloopt harmonieus. 

Met overtuiging

We zijn er allemaal druk mee om de baas het afscheid te geven dat hij verdient. Hier in huis gaan de voorbereidingen voor het afscheid niet onopgemerkt voorbij. Voor mijn persoonlijke cadeautje bundel ik een collectie blogjes over de baas en het werk die recht doen aan onze interpersoonlijke werkrelatie. De titel: Alles moet anders. E. maakt het boekje op. Ik ben in mijn vrije tijd bezig om alle (muzikale) bijdragen van collega's in een discobiografie te gieten. En de laatste twee weken oefen ik het lied dat we gaan zingen voor de baas. Ik zing daarvoor mee met de karaokeclip die collega S. hiervoor maakte. "Je moet het met meer overtuiging zingen", zegt de oudste die net langskomt als ik in een oefensessie zit. Het is een tip die ik ter harte neem. Luidkeels en 100% overtuigd zingend begeef ik me door het huis. Gistermiddag verzucht E. na een van mijn laatste oefensessies: "Het is ook goed dat hij nu weggaat."  

Chemie

Het afscheid is een warm bad. Heel veel oud-collega's zijn erbij. Ik ken bijna iedereen en spreek met veel mensen. We halen herinneringen op. Er wordt veel gelachen. Het gaat niet over het werk zelf maar over wat we samen beleefden op het werk. "Ik voel me direct weer thuis.", zegt een oud-collega. En inderdaad: met zijn allen pakken we de draad gemakkelijk weer op. We voelen ons thuis bij elkaar. Het zijn de vruchten van jarenlang investeren. De chemie is voelbaar. 

Klaarwakker

Vannacht ben ik om drie uur klaarwakker. Ik kan de slaap ook niet weer vatten. Ik denk terug aan verschillende ontmoetingen. Collega's met wie ik werk en gewerkt heb. En dan weet ik het: ik ben gisteren door verschillende tijdzones en emoties gegaan. Het is een emotionele jetlag.  

De illustraties op mijn blog zijn afkomstig van Boomerang Cards. Hier vind je deze.