Een toevalstreffer

Voor de kinderen is het nog altijd een van de favoriete vakantieverhalen. We reisden met ons nog jonge gezin naar Denemarken om daar twee weken in een huisje door te brengen. De reis verliep voorspoedig. Tot ik op de plek van bestemming de autodeur uit de auto trok. Stond ik daar met de deur in de hand. Ik schrijf het nog altijd toe aan metaalmoeheid. Voor de mannen van de plaatselijke garage was het een bron van vermaak. Ze stonden ons eerst serieus te woord. Daarna hoorden we ze achter gieren van het lachen. Ze konden ons nog niet helpen ook. We moesten een flink eind verderop naar een dealer. Die vertrok zijn gezicht niet: het kwam vaker voor. 

Flintstone 

In afwachting van de reparatie reden we met de deur aan de imperial vastgeknoopt. Gelukkig heeft E. fantastische knooptechnieken. Als we gingen rijden, ging het raam open en hield E. het handvat aan de buitenkant vast. De halve vakantie hebben we tot groot vermaak van onze kinderen als de familie Flintstone door Denemarken gecrosst.
In onze eigen garage noemen ze me sindsdien (en na nog een aantal andere kleine dingetjes) zonder schroom -en waar ik zelf bij ben- 'de sloper'. 

Bureaustoelhangen

Vandaag sta ik op het werk te praten met collega´s. Ik sta en hang een beetje over de rugleuning van een lege bureaustoel. Het is aan het eind van de werkdag en de fut is er een beetje uit. We zijn druk in gesprek als de rugleuning ineens losschiet. We nemen de schade op. "Volgens mij kun je 'm er zo weer opdrukken", zegt collega. Maar ondanks inspanningen van ons beiden, lukt het niet. Uiteindelijk gooien we de handdoek in de ring en bellen we ons facilitaire servicepunt. We beantwoorden vragen over het type stoel en het serienummer en nou is het wachten op een nieuwe stoel of een reparateur. 

Ik wil er verder maar een ding over zeggen: HET IS TOEVAL!

De illustraties op mijn blog zijn afkomstig van Boomerang Cards. Hier vind je deze.