Mijn vakantie zit erop. Morgen begin ik weer met werken.
En dat is goed, ik ben weer zover. Ik heb het nodig om aan het werk te zijn.
Toch is het goed om zo af en toe ook niet aan het werk te zijn. Dat drukt me
weer met de neus op een aantal feiten. Zo denk ik altijd dat ik niet kan
uitslapen. Ook vertel ik altijd met droge ogen dat ik maar zes uur slaap nodig
heb. En dat is ook zo. Het grootste deel van het jaar doe ik het er mee. En
ieder jaar blijkt dan in de zomervakantie na een week of twee dat ik best uit
kan slapen en dat ik goed gedij op meer dan zes uur slaap. Ook blijkt dan dat
ik heel goed niks kan doen. En dat is fijn voor vier weken, maar daarna heb ik
liever iets meer actie.
Morgen wordt het tempo weer opgeschroefd. Dan komen de
lijstjes weer voor de dag. Die heb ik vier weken genegeerd. Loslaten lukt juist
zo goed, omdat ik het voor mijn vakantie allemaal heb vastgelegd in mijn
lijstje op Wunderlist. Ik hoef dus niet steeds te denken over wat ik vooral na
de vakantie niet moet vergeten en waar ik mee moet beginnen. Dat doet
Wunderlist voor mij. En dat is heerlijk. Vier weken lang heb ik de lijst niet
geraadpleegd, maar Wunderlist heeft al twee keer tot mij 'gesproken'. Vorige
week en vandaag ontving ik een mailtje met de boodschap: Your Wunderlist
misses you! Ik had bijna teruggemaild See you tomorrow Wunderlist!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten