HALLO HOE doe je?, luidt het berichtje op mijn skype account. Het is een berichtje van ene James Mattis. Hij wil vrienden met me worden. Ik ken James Mattis natuurlijk helemaal niet. "Hoe komt zo iemand nou bij mij terecht?, vraag ik de kinderen. "Dan bekijken ze je foto", zegt de jongste. De oudste heeft nog een andere optie: "Of ze typen gewoon een letter." Op facebook kreeg ik een uitnodiging van ene Hany Kamel. Hany heeft nog maar vier vrienden en wil ook vrienden met mij worden. Ik ken Hany verder niet. Vrienden worden zit er dus niet in.
Vanmorgen hoorde ik op de radio een interview met de hoofdredacteur van het blad Psychologie. In dat interview komt naar voren dat de meeste mensen geen realistisch zelfbeeld hebben. Mensen denken van zichzelf dat ze leuker, knapper, aardiger en slimmer zijn dan ze echt zijn. Klinisch depressieve mensen hebben het meest realistische beeld van zichzelf. En daar word je dan niet echt blij van.
Ik ben duidelijk niet depressief. Ik ga ervan uit dat dit soort vriendschapsverzoeken van wildvreemden te maken hebben met mijn goede looks en leuke positieve uitstraling. Maar dat is natuurlijk niet het geval. Hoogstwaarschijnlijk is het pure willekeur of wanhoop.
facebook werkt ook zo, denk ik.Meeste mensen via,via door te reageren ,vragen stellen.Meeste zijn weer vrienden van vrienden lezen dan alle gezellig mee en reageren weer.'t is soms een big familie,soms een klein gezin...
BeantwoordenVerwijderenDat is waar! En dat is ook juist het leuke ervan. Je krijgt gemakkelijk contact met mensen waar je anders geen contact mee zou hebben.
Verwijderen