Ik ben totaal ongeschikt voor ondergeschiktheid. Dat is mij allang duidelijk. Het is dan ook maar goed dat ik in deze tijd en in dit land leef. Er zijn nog zat landen in de wereld waar de vrouw niet echt in tel is. En nog maar zo'n vijftig jaar geleden was het ook hier heel anders. Als vrouw was ik dan ondergeschikt aan mijn man geweest: bij een huwelijk moest een vrouw dit nog bevestigen. Dat lijkt nu onvoorstelbaar. Natuurlijk: voor een goede relatie moet je een beetje met elkaar meebewegen, zo nu en dan iets toegeven. Maar dat is geen eenrichtingsverkeer. En dat was toen wel anders. Destijds waren er zelfs richtlijnen voor hoe je als vrouw alles in het werk moest stellen om je man te plezieren.Van C. kreeg ik een aantal bladzijden uit een leerboek voor de huishoudschool uit de jaren '60 toegestuurd. Ik lees E. een aantal adviezen ten aanzien van intieme betrekkingen voor. Ik kan er nu er smakelijk om lachen, maar als ik ermee had moeten leven zou het lachen me wel zijn vergaan. Voor E. ligt dat natuurlijk anders. "Dat waren nog eens tijden", verzucht hij.
Ik heb de bewuste fragmenten even uitgeknipt: lees en huiver.
En onder het kopje Als uw echtgenoot de paring oppert worden de volgende verstandige adviezen gegeven.
En wat te doen bij ongebruikelijke verzoeken op intiem gebied?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten