Vrijdag haalden we de vissen voor het aquarium van de jongste. Met een ph-waarde van 7.7 konden de vissen te water worden gelaten. Bij de selectie moet je met allerlei zaken rekening houden. Sommige vissen vreten andere vissen op. Of ze vreten elkaars 'sluiers' op. En ook over de man-vrouw-verhouding onder vissen ben ik het een en ander te weten gekomen.
Zo overwoog de jongste de aankoop van een zwarte vis met een blauwe sluier. "Daar kun je een mannetje van nemen of een mannetje met twee vrouwtjes", aldus de specialist. "Als je maar één vrouwtje hebt, dan gaat ze dood", vervolgt hij. "Dat mannetje jaagt haar dan net zo lang op tot ze dood is." Een echte liefhebber dus, deze zwart blauw gesluierde. En niet alleen deze vis doet dat: het is schering en inslag onder vissen. Voor vissenvrouwtjes is er dus geen ruimte om 'nee' te zeggen. En hoe zou ze dat ook moeten doen anders dan door weg te zwemmen? Een tik met de staart? Een frontale aanvaring? Al met al: het ziet er dus allemaal heel vredig uit, zo'n rustig borrelend aquarium, maar dieren houden is niet voor teerhartigen. (Dat wisten ze in de dierentuin in Kopenhagen al ver voor het slachten van de giraf Marius.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten