Een goede smaak

In het echt is hij nog mooier...

Vlak nadat ons huis was afgebrand, stonden mijn ouders vanachter het hek te kijken naar de verkoolde resten van ons huis. Als ze er even staan, krijgen ze gezelschap van een man en -naar later blijkt- zijn moeder. "Hier woonde een man met een hele goede smaak", zegt de man tegen zijn moeder. "En ik kende hem." Mijn ouders horen dit natuurlijk glimmend van trots aan: die man met de goede smaak, dat is namelijk hun schoonzoon E.

Je zou verwachten dat een man met zo'n goede smaak een dito vrouw zou hebben gekozen. En dat zou natuurlijk ook gebeurd zijn als hij goed had nagedacht op het moment van partnerkeuze. Maar geloof mij: van denken was toen geen sprake. Toen speelden hele andere zaken. E. koos voor mij. En ik hou van junk en oude meuk in huis. Dus ben ik een vaste klant bij kringloopwinkels. Daar scoor ik dingen waar ik heel erg gelukkig van word.

Vandaag was ik niet van plan om langs de kringloop te gaan. Ik was vroeg wakker en toog al op tijd naar de Intratuin om me alvast te oriënteren op mijn nieuwe hobby tuinieren. Het was nog rustig in de Intratuin, dus ik kon op mijn gemak rondkijken. Echt grote aanschaffen deed ik niet. Het was echt een oriënterend bezoek.

Toen ik uitgekeken was bij de Intratuin was het nog steeds erg vroeg. Tijd zat dus om nog even bij de kringloop langs te gaan. En daar vond ik iets prachtigs: een houten Mexicaan die een kannetje leegdrinkt. Voor mensen met een goede smaak ongetwijfeld een dubieuze keuze, maar voor mij een supervondst. Ik weet direct waar ik het wil plaatsen en twijfel geen moment: dit is een echte must have.

Als ik thuiskom geef ik het Mexicaantje direct een prominente plek. Tevreden kijk ik onder het eten naar mijn nieuwe aanwinst. "Het is toch geweldig", zeg ik. "Net een vruchtbaarheidssymbool. Ik vind het echte kunst." E. kijkt bedenkelijk. Hij denkt daar duidelijk anders over; zijn goede smaak zit hem natuurlijk in de weg. "Het is eerder kitsch", zegt hij. Ook goed, mij maakt het niet uit. "Ik word er heel blij van", zeg ik. "Dan is het natuurlijk goed", zegt E. En zo leg ik er dag in dag uit eer in om enig tegenwicht te bieden aan de goede smaak van mijn man.